Porterhouse Blue 01: Porterhouse Blue (NL, 1974) by Tom Sharpe

Porterhouse Blue 01: Porterhouse Blue (NL, 1974) by Tom Sharpe

Author:Tom Sharpe
Language: nld
Format: epub
Published: 1974-03-24T16:00:00+00:00


Elf

Op het jaagpad langs de rivier stond de Dean ineengedoken in zijn jas tegen de wind. Achter hem trilden en zwaaiden de wilgen en ritselden de heggen. Voor hem roeiden de achttallen door het woelige water, allemaal met hun ploegje coaches en supporters die op hun fietsen door de plassen spatten en bevelen en aanmoedigingen schreeuwden. Bij elke slag gleden de stuurmannen achteruit en schoten de boten vooruit, allemaal de acht voor hen achtervolgend en de boot achter hen ontvluchtend. Af en toe wees een plotseling gejuich op een overwinning als een van de achten de boot ervoor aanstootte en ze beide naar de kant roeiden waar de overwinnaars een wilgetak afbraken die ze in de boeg staken. Er waren open plekken in de stoet waar boten elkaar hadden aangestoten, stukken leeg water en dan verscheen er weer een achttal rond de bocht die nog steeds wanhopig probeerde de boot die minstens twee lengten op hen voor lag in te halen en aan te stoten. Jesus. Porterhouse. Lady Margaret. Pembroke. Trinity. St. Catherine’s. Christ’s. Churchill. Magdalene. Caius. Clare. Peterhouse. Historische namen, geheiligde namen, als een reeks gebeden op een rozenkrans van roeiboten die twee keer per jaar, tijdens Vasten en na Pasen, opgezegd moesten worden. Voor de Dean was het een heilig ritueel, een gewijde gelegenheid die bijgewoond moest worden ongeacht hoe koud of nat het weer was, ter gedachtenis aan de gezonde atletischheid van het verleden en de zekerheden van zijn jeugd…Voor hem waren deze wedstrijden een tijd van hernieuwing. Terwijl hij op het jaagpad stond voelde hij weer de onschuld, de blinde onschuld van zijn eigen roeitijd en de gezondheid van alles toen. Ja, gezondheid, gezondheid niet alleen van lichaam of zelfs van geest, maar van de dingen in het algemeen, een nemen van het leven zoals het was zonder de verradelijke ondermijning van vragen of de gevaarljke speculaties die sindsdien opgang hadden gemaakt. Het was een onschuldige tijd geweest, een gouden tijd van zelfverzekerdheid vóór de Eerste Wereldoorlog, toen er nog honing bij de thee was en een bediende om het te brengen. Ter nagedachtenis aan die tijd trotseerde de Dean de wind en de kou en stond hij op het jaagpad terwijl de fietsen modder op zijn schoenen spatten en de boten voorbij roeiden. Toen het allemaal afgelopen was draaide hij zich om en sjokte terug naar de Pike and Eel waar zijn auto geparkeerd stond. Achter en voor hem, verspreid langs het pad, zetten oude mannen net als hijzelf de kragen van hun jassen op en gingen op weg naar huis, hun hoofden gebogen tegen de wind maar met een nieuwe levendigheid in hun passen. De Dean was bij de spoorbrug toen hij zich bewust werd van een vertrouwde gedaante voor zich. “Goeiemiddag, Skullion. We zijn weer verslagen,” zei hij. Skullion knikte. “Het zag er niet naar uit dat jesus ons in zou halen,” zei de Dean, “en morgen zouden we van Trinity moeten winnen. Vandaag zijn we tegengehouden door het woelige water.”

Ze liepen zwijgend



Download



Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.