Tirza by Grunberg A

Author:Grunberg, A.
Language: nld
Format: epub
Publisher: Nijgh & v Ditmar
Published: 0101-01-01T00:00:00+00:00

4

Vanaf het slaapkamerbalkon waar hij al een kwartier staat, ziet Hofmeester het licht in de schuur aangaan. En weer uit. En weer aan. En uit.

Iemand speelt daar met het licht. Pas dan herinnert hij zich dat hij Ester zonder h in de schuur heeft achtergelaten en dat hij haar een glas sinaasappelsap heeft beloofd.

Beloofd is beloofd. Snel gaat hij naar de keuken. Hij mag de gasten niet zo verwaarlozen, ook al sluiten ze zich op in de schuur.

Tirza staat voor de gootsteen. Even denkt hij dat ze aan het overgeven is.

‘Wat doe je?’ vraagt hij.

‘Ik eet een tomaat.’ Ze buigt zich over de gootsteen vanwege het druipen.

‘Er zijn zoveel lekkere hapjes. Er is van alles.’ Het klinkt wanhopig en beschuldigend tegelijkertijd.

‘Ik had zin in een tomaat.’ Ze neemt nog een hap, het sap druppelt langs haar kin. Hofmeester geeft haar een doekje.

‘Je shirtje,’ zegt hij, ‘het zit een beetje scheef, ik zie je behabandje.’

Hij wil het rechttrekken, maar Tirza zegt: ‘Dat hoort zo. Hoe vind je hem?’

Hij schenkt een glas witte wijn in, nog altijd de Italiaanse gewürztraminer. Telkens opnieuw de Italiaanse gewürztraminer.

‘Wie?’

‘Choukri. Wat vind je van hem?’

De tomaat is nu opgegeten.

‘Wil je ook wat?’ vraagt Hofmeester. Hij houdt de fles omhoog. ‘Dit is je lievelingswijn.’

Ze schudt haar hoofd. ‘Later. Wat vond je nou van hem?’

Hofmeester kijkt naar het plafond. Het moet echt nodig worden gewit. Hij telt met het blote oog drie grote, bruine vochtplekken. Maar het geld is op. Het hedge fund heeft de benen genomen. Alles in Hofmeesters omgeving neemt de benen. Alleen in het hoognodige investeert hij nu nog en volgens Hofmeester zijn witte plafonds niet hoognodig.

‘Wat kan ik zeggen? Ik vond hem nogal terughoudend. Niet open, niet sociaal, moeilijk om contact mee te maken. Maar dat is een eerste indruk natuurlijk.’

‘Natuurlijk is hij verlegen, pap, jij zou ook verlegen zijn in zo’n situatie, en je bént ook verlegen, dat is niet bepaald een ideale combinatie.’

‘Ik ben niet verlegen.’

Hij vult zijn glas weer met Italiaanse gewürztraminer en drinkt het in één teug leeg, om het meteen daarna weer te vullen.

‘Jij bent verlegen,’ zegt ze liefdevol, maar toch nadrukkelijk. Over dit onderwerp duldt ze geen tegenspraak. ‘Ik ken niemand die zo verlegen is als jij.’

‘Ik ben discreet, Tirza,’ zegt hij. ‘Discreet, dat is iets anders dan verlegen, ik ga me niet opdringen aan het vriendje van mijn dochter. Ik blijf op de achtergrond.’

‘Pap, je bent ontzettend verlegen, dat weet je zelf ook. Als we op vakantie waren, dan duwde je ons het restaurant binnen om te kijken hoe het er vanbinnen uitzag. En jij bleef buiten staan. Weet je dat niet meer? Kun je je dat niet meer herinneren? En toen we op de lagere school een toneelstuk opvoerden en alle ouders na afloop trots naar de kleedkamer kwamen, verstopte jij je zo ongeveer achter mij. Maar wat vond je nou van hem?’

Hij klapt in zijn handen. Waarom weet hij niet. Hij kijkt naar het etiket op de fles.

‘Moeilijk. Als je het eerlijk wilt weten. Moeilijk. Ik kon geen hoogte van hem krijgen.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.