De Vader De Moeder en De Tijd by Marijke Hilhorst

De Vader De Moeder en De Tijd by Marijke Hilhorst

Author:Marijke Hilhorst
Language: nld
Format: mobi
ISBN: 9045701359
Publisher: Uitgeverij Augustus
Published: 2000-01-01T23:00:00+00:00


HET PASPOORT

Oma's paspoort dateert uit 1969 en vertelt dat ze 1.55 meter lang is, bruine ogen heeft en grijs haar. Klopt. Maar het vertelt ook dat ze zonder beroep is. Dat is geschiedvervalsing. Oma was huisvrouw, moeder, boerin. Ze kon kippen slachten, balkenbrij maken, worsten roken, over de prijs van een kalf onderhandelen, een koe melken, hoefrot behandelen en tien kinderen opvoeden tot deugdzame burgers.

De pasfoto laat haar zien zoals ik me haar herinner. Het dunne haar in een knotje boven op haar hoofd; nooit ging ze naar de kapper. Oma heeft sprekende, donkere ogen met een ondeugende twinkeling erin. Was ze kwaad, dan had ze geen woorden nodig, ze gloeide die koolzwarte ogen even op. Een breed neusje, ronde wangen, een flinke kin. Een parelkettinkje - ongetwijfeld nep - om haar mollige hals. Ze maakt een krachtige, zelfbewuste, open, volkse indruk. Zo was ze ook. Alleen stel je je bij dit portret een grote vrouw voor, terwijl ze net als de moeder klein was.

Het paspoort had ze nodig om één keer per jaar mee te gaan naar de bedevaartplaats Kevelaer, net over de Duiste grens. Daar werd Maria vereerd.

De moeder en haar moeder waren geen van beiden kwezels. Ze waren wel diepgelovig en kerks. De kerk moet ook een toevluchtsoord voor ze zijn geweest. Ze vonden elk in hun tijd rust tijdens de mis, geestelijk en lichamelijk. Al was het maar omdat ze daar even verlost waren van het gezin. Er klonken geen vragende kinderstemmen, er was geen ruzie, ze konden rustig zitten luisteren naar de preek, knielend hun gebeden zeggen en nadenken.

De biecht waste hun zielen weer schoon. Ze spaarden aflaten door rozenhoedjes te bidden. Zo zouden ze eerder naar de hemel gaan. Allebei hadden ze een kinderlijke voorstelling van de hemel; het was er altijd lekker weer. God zat op zijn troon, Maria ernaast, in haar mooiste blauwe kleed. De hemelse tafels waren permanent gedekt met gouden bordjes vol heerlijkheden waarvan ze mochten snoepen zoveel als ze wilden. Als ze niet op schoot zaten bij Maria, of bij God zelf, dan speelden ze met al het speelgoed dat ze als kinderen nooit hadden bezeten.



Download



Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.