Gordon by Edith Templeton

Author:Edith Templeton [Templeton, Edith]
Language: eng
Format: epub
Published: 2011-02-15T23:00:00+00:00

HOOFDSTUK 10

Die avond zei Gordon dat hij me mee zou nemen naar een vriend van hem, een collega-zenuwarts, die forensisch psychiater was. 'Zijn vrouw is ook arts,' zei hij.

'Ik doe geen mond open,' zei ik. 'Ze zal wel vreselijk knap zijn.'

'Nee,' zei hij, 'gewoon een domme vrouw.'

Ze woonden in South Kensington, vlak bij Cromwell Road in een hoog donkerrood bakstenen huis met een Hollandse krullijstgevel en raampjes met gekleurd glas ter weerszijden van de voordeur. Vanbinnen was het niet alleen kaal, het zag er geïmproviseerd uit, alsof de bewoners er óf pas in waren getrokken, óf op het punt stonden eruit te trekken en bij ontstentenis van behoorlijke meubels van de nood een deugd maakten.

Er waren kisten met lappen erover, die als bijzettafeltjes dienden, keukenstoelen, linnen vouwstoelen en houten latjestuinstoelen die als zitplaats dienden; kartonnen dozen waren volgestapeld met boeken en papieren, en keukenemmers deden dienst als prullenmand. In de huiskamer stond een schemerlamp waarvan het snoer over de grond kroop en die aangesloten was op een stopcontact in de gang, zodat de deur niet meer dicht kon.

De zenuwarts en zijn vrouw waren beiden in de veertig, rustig, vriendelijk, mollig en met een rond gezicht; hij kaal en gebrild, zij met grijzend bruin haar, hoog opgestoken in slordige krullen. Hij was in een oud tweedjasje en een flanellen broek. Zij droeg een huisjurk van ruitjeskatoen en sandalen.'We gaan over een halfuur eten,' zei ze. 'We wachten op het zusje van mijn man, zij komt ook,' en haar stem dempend tot een gefluister: 'Pas op met wat je tegen haar zegt. Ze heeft een moederbinding.'

'Wat is dat?' vroeg ik.

Ze zette grote ogen van verbazing op: 'Weet je dat niet?' en zich tot Gordon wendend: 'Dit was je vriendin, zei je. Praat je nooit met haar?'

'Je gaat haar niet op ideeën brengen,' zei Gordon. 'Met haar praten? Nou wordt-ie goed!'

Ik bood aan haar te helpen met eten klaarmaken. Ik heb de pest aan vrouwen helpen in hun keuken, zoals ik het ook haat wanneer een vrouwelijke gast mij in de mijne komt helpen. Alleen met mensen als mijn nichtje Sylvia vind ik het niet erg, en in dat geval gaat het niet om helpen of geholpen worden, maar om ons gesprek te kunnen voortzetten.

Ik volgde haar naar de bijkeuken, waar ik geheel volgens mijn verwachting niets deed behalve rondhangen.

Het hoofdgerecht was gehakt in een vuurvaste schaal, met een laag in de oven gebruinde aardappelpuree erover; er was royaal brood en margarine, een stuk taart, de anonieme, neutrale distributiekaas, en een heleboel halflege potjes met chutney en zuur. Dit alles werd op tafel gezet in de belendende keuken.

Daar vond ik, reeds gezeten, samen met de twee mannen, het zusje met de moederbinding en de tweeling van het echtpaar, een jongen en een meisje van vijf met grote ronde hoofden en flaporen, identiek gekleed in een kiel en een broek.

Het zusje was een mollige jonge vrouw met rode wangen en kroezig bruin haar; ze leek geduldig en goedhartig en ik was ervan overtuigd dat

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.