Judaskind by O'Connell Carol

Author:O'Connell, Carol
Format: epub
Published: 2010-06-21T18:19:48.459000+00:00

8

Dokter Mortimer Cray ondertekende de verklaring die bevestigde dat hij de kans liep het leven te moeten laten als de gevangenen hem zouden gijzelen, dat de autoriteiten geen pogingen zouden doen om hem door middel van onderhandelingen te redden, en dat, in geval van verminking of dood, hij noch zijn erfgenamen de staat New York aansprakelijk zouden stellen. Daarna legde hij zijn sleutels in een plastic bakje, want dat waren potentiële wapens - althans, in de ogen van de gevangenisdirectie.

De psychiater hield zijn armen en benen wijd voor de man in het donkere uniform. Nadat hij alle verboden plaatsen had betast, was de cipier ervan overtuigd dat de arts geen verboden waren naar binnen smokkelde. Ten slotte liep Mortimer Cray naar een langwerpige ruimte waar de gevangene hem, geboeid aan handen en voeten, achter een tafel aan de overzijde van de zaal opwachtte.

Bij de deur stond een bewaker, ver genoeg van de tafel om een op normale gesprekstoon gevoerde conversatie niet te kunnen afluisteren. De psychiater had eigenlijk op meer privacy gehoopt, maar hij zou het ermee moeten doen. Hij wantrouwde de telefoons in de gewone bezoekruimte, en bovendien zou de glazen wand de vertrouwelijke sfeer van het gesprek tenietdoen.

Mortimer zette zijn bril recht terwijl hij naar de gevangene liep. Hij stond op het punt tegen de bewaker te zeggen dat dit de verkeerde man was. Deze reus was niet Paul Marie. De man die hij wilde opzoeken was slank, bijna tenger gebouwd. Op dat moment hief de gevangene zijn hoofd en zag Mortimer de ogen, de grote, donkerbruine, bijna vloeibare ogen - prachtig. Ooit was dit het enige echt bijzondere kenmerk van de priester geweest.

Zodra de psychiater tegenover de man ging zitten, begon diens lichaam uit te dijen. De arts knipperde met zijn ogen, maar de illusie bleef. De schouders van de man werden breder, zijn dikke armen werden gespierder. De boeien werden steeds nietiger. Mortimer keek vlug achterom, maar de bewaker was in zijn krantje verdiept en merkte niets van deze beangstigende metamorfose.

Hij concludeerde dan ook dat het een waanbeeld was, veroorzaakt door de toenemende stress van de laatste tijd - en van al die jaren dat hij met zijn angst had moeten leven.

'Meneer Marie,' begon de psychiater, opzettelijk de verkeerde aanspreekvorm gebruikend. Maar de gevangene verbeterde hem niet en gaf geen teken dat hij het erg vond dat hem zijn titel werd ontnomen. Misschien beschouwde Paul Marie zichzelf niet meer als priester.

'Ik denk niet dat u zich mij nog herinnert.' Gebiologeerd keek Mortimer naar de ogen van de ander, die hem doordringend en onderzoekend aankeken. Het was duidelijk dat de gevangene zijn bezoeker probeerde te taxeren. Toen hij zich ten slotte met boeien en al ontspannen tegen zijn rugleuning liet vallen, vroeg de arts zich af hoe hij er vanaf was gekomen. 'Ik ben psychiater van beroep. Ik was...'

'U bent de oom van Ah.' Zijn stem klonk beschaafd, als die van een echte heer, maar ondertussen rammelden de kettingen van zijn boeien bij iedere beweging die hij maakte.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.