Necromancer by Michael Scott

Author:Michael Scott
Language: nld
Format: mobi, epub
ISBN: 9022555062
Publisher: Boekerij
Published: 2010-01-01T23:00:00+00:00

39

‘Heb je niet een paar van je stukken zich in dergelijke bossen laten afspelen?’ vroeg Saint-Germain luchtig.

‘Alleen de blijspelen,’ fluisterde William Shakespeare hees, ‘en mijn bossen waren bevolkt door goedaardige wezens; dit is een duivels oord.’

Palamedes bleef plotseling staan, en zowel Francis als William botsten, tegen hem op. ‘Kunnen jullie alsjeblieft een beetje stil zijn?’ fluisterde hij. ‘Jullie maken evenveel kabaal als een kudde olifanten. En geloof me, er zijn dingen in dit bos die zelfs ik niet wil wekken.’

‘Dat maakt niets uit,’ mompelde Saint-Germain. ‘Ik ben er zeker van dat ze weten dat we er zijn. Dat weten ze al vanaf het moment dat we uit de auto stapten.’

‘Ze weten inderdaad dat we er zijn. We worden gevolgd,’ voegde Shakespeare eraan toe.

De twee onsterfelijken draaiden zich om en keken hem aan. Hoewel het in het bos pikdonker was, maakten hun versterkte zintuigen het hun mogelijk om tot in detail te zien, zij het in zwart-wit. Palamedes keek naar Saint-Germain, die nauwelijks waarneembaar zijn hoofd schudde; ze waren zich er geen van beiden van bewust geweest dat ze werden gevolgd.

Shakespeare schoof zijn grote bril met zijn wijsvinger op zijn neus naar boven en glimlachte, terwijl hij haastig met zijn hand zijn tanden bedekte. ‘Op dit moment worden we gadegeslagen door een bosnimf, vrouwelijk, klein, donkere huid, mooi, gehuld in naar ik veronderstel bosgroen.’

‘Indrukwekkend,’ zei Palamedes. ‘Hoe weet je dat allemaal...’ begon hij en toen zweeg hij. ‘Ze staat achter ons, is het niet?’ vroeg hij in het Latijn.

De dichter knikte.

‘En ze is niet alleen, is het wel?’ vervolgde Palamedes in dezelfde taal, terwijl hij Shakespeare bleef aankijken.

‘Nee,’ zei de dichter.

Saint-Germain draaide zich langzaam om en keek over de schouder van de ridder.

‘Ik durf te wedden dat ze met bogen zijn gewapend,’ vervolgde Palamedes.

‘Bogen en speren,’ verbeterde Saint-Germain hem.

De ridder draaide zich om naar het welkomstcomité. Hun gevlekte kleding vormde een volmaakte camouflage en het duurde even voor hij het tiental vrouwen had ontdekt dat verspreid tussen de bomen stond. Hij vermoedde dat er waarschijnlijk nog eens tien stonden die hij niet kon zien. Ze waren klein en tenger. Hun ledematen waren een ietsje te lang, hun ogen waren groot en stonden schuin, hun mond was een dunne horizontale streep. Hij herkende hen als dryaden, bosnimfen.

Een van hen was iets langer dan de anderen, en zij kwam naar voren. Ze had een korte boog in haar hand met een pijl met een zwarte punt op de pees, klaar om af te schieten. ‘Maak u bekend.’ Haar stem klonk als het geritsel van bladeren.

Palamedes maakte een buiging voor het wezen. ‘Het verheugt mij u te ontmoeten,’ zei hij, gebruikmakend van de traditionele groet. ‘Ik heb u nog niet eerder gezien,’ voegde hij eraan toe.

‘We zijn nieuw.’

De ridder rechtte zijn rug. ‘En wat een charmant accent. Naxos... nee, Karpathos. Maar vertel eens: wat doen Griekse dryaden in een Engels woud?’

‘Hij heeft ons geroepen.’

Achter de dryade bewoog iets, en ze deed een stap opzij toen een lange, buitengewoon magere gedaante verscheen. Het gezicht was dat van een mooie vrouw, maar haar lichaam leek uit een boomstam te zijn gesneden.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.