Horrorland by R.L. Stine

Author:R.L. Stine [Stine, R.L.]
Language: nld
Format: epub
Tags: Jeugd 10+, Spanning
Published: 2012-01-11T20:07:47+00:00

HOOFDSTUK 10

Mevrouw Morris veegde het zweet van haar voorhoofd. „Hè hè, ik ben blij dat we het gevonden hebben. Voor mijn gevoel zijn we al uren aan het lopen.”

Meneer Morris knikte, terwijl hij naar het grote bord met ’Welkom in Horrorland’ staarde. „Waar zouden we moeten zijn?”

Zijn vrouw haalde haar schouders op. „Ik vraag het wel even bij de kassa.” Het groene monster keek haar vragend aan.

„De afdeling gevonden voorwerpen,” zei mevrouw Morris. „Weet u waar we moeten zijn?”

Het monster knikte en wees naar een knalroze gebouw, dat een stukje verderop stond. „Daar zijn de gevonden voorwerpen.”

Mevrouw Morris knikte en wilde hem juist bedanken toen ze zag dat het monster moeite moest doen in niet in lachen uit te barsten. Verontwaardigd keek ze hem aan. „Ik begrijp niet wat daar zo leuk aan is.”

„Daar komt u nog wel achter,” hikte het monster.

Mevrouw Morris draaide zich om en liep verontwaardigd naar haar man. „Dat personeel hier is maar vreemd,” mopperde ze. „Eerst sturen ze ons steeds de verkeerde kant op en nu zitten ze me gewoon uit te lachen!” Geïrriteerd liep ze voor haar man uit naar het roze gebouw.

Aan de kant van het gebouw waar ze aankwamen, zat geen raam of deur. Meneer Morris liep de hoek om, maar ook daar was alleen een blinde muur. Verbaasd ging hij naar de achterkant: ook geen ingang. Volkomen in verwarring liep hij weer naar zijn vrouw terug. „We kunnen er niet in,” meldde hij. „Er is helemaal geen deur in dit gebouw.”

„Ach, natuurlijk is er wel een deur,” meende ze. „Je hebt gewoon niet goed gekeken.” Meteen stapte ze op het gebouw af om het aan een grondig onderzoek te onderwerpen, op de voet gevolgd door haar man.

„Je had toch gelijk,” moest mevrouw Morris na een poosje toegeven. „Alleen maar muren.”

„Weet je zeker dat je goed gekeken hebt?” informeerde haar man.

„Je hoeft hier geen grapjes over te maken, hoor,” snauwde mevrouw Morris. „Dit park hangt me mijlenver de keel uit en ik wil weten wat we verloren zijn.”

Haar man zuchtte, „je hebt gelijk. Het is alleen de vraag hoe we daarachter moeten komen.” Gefrustreerd sloeg hij met zijn hand op de roze muur.

Meteen gleed de muur geruisloos opzij. Een roze toonbank werd zichtbaar, waarachter een roze monster stond.

Waarmee kan ik u van dienst zijn?” vroeg het monster beleefd.

Meneer Morris haalde diep adem. „Er was een oproep voor ons. Dat is omgeroepen. Ongeveer een kwartier geleden.”

„Hoe is de naam?”

Meneer Morris gaf zijn naam op en keek toe hoe het monster achter de toonbank dook om iets te zoeken. „Aha, hier heb ik het,” klonk het opgewekt, „Het gevonden voorwerp voor de familie Morris.” En met een triomfantelijk gebaar zette het monster een roze monster op de toonbank. Er hing een kaartje aan, waar familie Morris op stond.

„Ter herinnering aan uw verblijf in Horrorland,” sprak het monster glunderend.

Even waren meneer en mevrouw Morris met stomheid geslagen.

Toen stapte mevrouw Morris woedend naar voren. Met trillende vingers pakte ze het monster op. „Wilt u zeggen dat we ons hiervoor al die tijd ongerust lopen te maken? Wat een smakeloze, misplaatste grap.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.