Sprong in het diepe by Danielle Steel

Author:Danielle Steel
Language: nld
Format: mobi
Published: 2011-02-21T23:00:00+00:00

Toen Marie-Ange de volgende ochtend voor het ontbijt naar beneden kwam, nadat ze haar bed had opgemaakt, zag ze er moe uit. 'Hoe heb je geslapen?' informeerde hij met een bezorgde blik. Hij zat koffie te drinken en de krant te lezen die Alain in het dorp had gekocht. 'Och... al die herinneringen, weet u,' zei ze bedachtzaam. Ze bedacht dat ze hem niet nog meer overlast moest bezorgen, en dat ze in het dorp zou gaan ontbijten.

'Daar was ik al bang voor. Ik lag er gisteravond aan te denken,' zei hij, terwijl hij een enorme mok koffie voor haar inschonk. 'Dit soort dingen vergt tijd.' 'Maar het is tien jaar geleden,' zei ze, voordat ze een slok van haar koffie nam en dacht aan Roberts clandestiene suikerklontjes.

'Maar je bent nu pas voor het eerst terug,' zei hij, en dat was natuurlijk ook zo. 'Dat is nu eenmaal pijnlijk. Wil je vandaag in het bos gaan wandelen, of op bezoek bij de boerderij?'

'Nee, dank u, heel vriendelijk aangeboden,' glimlachte ze, 'maar ik moet vandaag terug naar Parijs.'

Het had geen zin om langer te blijven. Ze had de hele nacht de tijd gehad om herinneringen op te halen, maar het was nu zijn huis, en dus moest ze vertrekken.

'Heb je afspraken in Parijs?' vroeg hij op ontspannen toon. 'Of vind je gewoon dat je weg moet?' Ze knikte glimlachend, en hoewel hij zwijgend haar lange blonde haar bewonderde, zag ze niets angstaanjagends in zijn blik. Het idee dat ze helemaal alleen een nacht had doorgebracht onder hetzelfde dak als hij zou de meeste mensen geschokt hebben, wist ze, maar het was allemaal volkomen keurig, onschuldig en beleefd verlopen.

'Volgens mij zou u de tijd moeten krijgen om van uw huis te genieten, zonder dat er een onbekende in uw slaapkamer bivakkeert,' zei ze met een serieuze blik. 'U bent bijzonder vriendelijk geweest, monsieur le comte, maar ik heb geen recht om hier nog langer te blijven.'

'Je hebt alle recht van de wereld om hier te zijn, als mijn gast. Als je wat tijd hebt, zou ik je advies zelfs op prijs stellen. En misschien kan je geheugen mij helpen, misschien kun jij mij precies vertellen hoe het huis er vroeger uitzag. Heb je daar tijd voor?' Eerlijk gezegd had ze meer dan genoeg tijd, en ze kon haar oren niet geloven bij dit bijzonder vriendelijke aanbod.'Weet u het zeker?' vroeg ze, hem open aankijkend. 'Ik weet het heel erg zeker. En ik zou het prettig vinden als je mij Bernard zou willen noemen.' Voor de lunch maakten ze een wandeling door de weilanden helemaal naar de boerderij, en onderweg ver- telde ze hem exact hoe alles eruitgezien had. Daarna belde hij Alain om te vragen of die hen kwam ophalen, zodat ze niet oververmoeid zou raken door te ver te lopen.

Ze ging het dorp in om boodschappen te doen, en ze kocht een paar flessen prachtige wijn voor hem om hem te bedanken voor zijn onvoorstelbare gastvrijheid. Toen ze hem die avond voorstelde om voor hem te koken, vroeg hij of ze met hem uit eten wilde.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.