Persoonlijk by Lee Child

Author:Lee Child [Child, Lee]
Language: nld
Format: epub
Publisher: Luitingh-Sijthoff
Published: 2014-09-07T22:00:00+00:00

33

Ik pakte een stoel met armleuningen, greep hem stevig vast en hield hem op de kop onder een hoek van vijfenveertig graden met de dikke poten vooruit. Toen deed ik twee grote stappen en smeet hem naar het raam. De poten verbrijzelden het glas met veel kabaal. De stoel kaatste terug van de middenspijl in het raam, viel op het bureau en stuiterde daar vanaf op de grond. Lawaai, lawaai, lawaai.

Casey Nice liep naar het raam. Ik pakte de bureaustoel, liep naar de deur en wachtte.

Het heeft geen zin om uit het raam te klimmen, had ik gezegd. De steeg loopt dood. We moeten die vier kerels weer deze kant op lokken.

Ze kwamen ook. Zo zit de mens in elkaar. Plotseling geluid van brekend glas, natuurlijk het raam dat wordt ingeslagen, wat doe je dan? Ze zouden naar binnen stormen, om zich heen kijken, zich naar het kapotte raam haasten, hun hoofd naar buiten steken en naar links en naar rechts kijken.

Het slot klikte, de deur zwaaide open en de eerste man deed een halve stap het kantoortje in. Het was de baas, die tot nu toe het woord had gevoerd. Ik greep hem met mijn rechterhand bij zijn nek en hielp hem verder naar binnen, een gemene backhandzwaai die hem in de richting van Casey Nice bij het raam deed struikelen. Ik kan wel afrekenen met nummer twee, drie en vier, had ik gezegd. Maar jij moet nummer één voor je rekening nemen. Grijp de beste glasscherf die je kunt vinden, wikkel die oude trui om je hand en steek die scherf in zijn oog.

Ik hoopte van ganser harte dat ze dat ook echt zou doen, maar ik keek niet, want op dat moment ramde ik de bureaustoel in het hoofd van nummer twee. In zijn hoofd, niet op zijn hoofd. Niet zoals bij een kroeggevecht in een oude western. Of als een leeuwentemmer in het circus. Omdat stoten beter werkt, net als een dreun met een gebalde vuist: je hele lichaamsgewicht geconcentreerd in die paar vierkante centimeter van de stoelpoot. Massa en snelheid, net als bij honkbal, net als bij het intrappen van deuren. Ik mikte minimaal op een schedelbreuk, maar ik zou ook genoegen nemen met onmiddellijke hersendood. Ik hoopte dat ik een stuk bot van een paar centimeter in het zachte weefsel van zijn hersenpan kon drijven. Wat me misschien ook wel is gelukt. Dat was niet meteen met zekerheid vast te stellen. Dat zou een kwestie worden voor de sectie. Hoe dan ook, dood of bewusteloos, hij viel als een zak zand op de vloer. Het was de man die ons had gebracht in de Škoda. Ik liet de stoel vallen en sprintte over hem heen naar de laatste twee.

Twee tegen één is nooit een probleem, had ik gezegd. Maak je over mij geen zorgen. Reken maar af met nummer één. Sla hem met die bureaula als je het met die scherf niet voor elkaar krijgt, met de rand tegen zijn neusrug, zo hard mogelijk, en blijf slaan tot hij zich niet meer verroert.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.