Meer dan Menselijk by Theodore Sturgeon

Author:Theodore Sturgeon
Language: nld, nld
Format: epub
Publisher: Meulenoff
Published: 2013-07-01T16:00:00+00:00

Derde deel

Fatsoen

‘Wat is hij van u, juffrouw Gerald?’ vroeg de sheriff.

‘Gerard,’ verbeterde ze. Ze had grijsgroene ogen en een vreemde mond. ‘Hij is mijn neef.’

‘Al Adams kinderen zijn neven en nichten op de een of andere manier. U zult me iets meer moeten vertellen.’ ‘Hij zat zeven jaar geleden bij de luchtmacht,’ zei zij. ‘Er was een of andere kwestie. Hij kreeg ontslag. Om medische redenen.’

De sheriff bladerde door het dossier dat voor hem lag. ‘Weet u de naam van de dokter nog?’

‘Eerst Thompson, toen Bromfield. Dr. Bromfield heeft zijn ontslag ondertekend.’

‘U weet blijkbaar wel iets van hem. Wat was hij voor hij in dienst ging?’

‘Ingenieur. Tenminste, dat zou hij geworden zijn als hij de school had afgemaakt.’

‘Waarom deed-ie dat niet?’

Ze haalde haar schouders op. ‘Hij verdween gewoon.’ ‘Hoe weet u dat hij hier is?’

‘Ik zou hem overal herkennen,’ zei ze. ‘Ik zag... ik zag het gebeuren.’

‘Zozo.’ De sheriff maakte een geluid, tilde het dossier op, liet het vallen. ‘Luister ’s, juffrouw Gerald, ik ben niet aangenomen om goeie raad te geven. Maar u lijkt me een keurig fatsoendelijk meisje. Waarom vergeet u ’m niet gewoon?’

‘Ik wil hem graag spreken, als ’t kan,’ zei ze rustig.

‘Hij is gek. Wist u dat?’

‘Ik geloof niet dat het zo ernstig is.’

‘Hij ramde met zijn vuist door een winkelruit. Om niks.’ Ze wachtte. Hij probeerde het nog een keer. ‘Hij is smerig. Hij weet nauwelijks hoe-die heet.’

‘Mag ik hem spreken?’

De sheriff gromde wat en stond op. ‘Als die psychiaters van de luchtmacht ook maar een grein verstand hadden zouden ze ’m ergens stoppen waar hij niet eens in de buurt van een gevangenis kon komen. Deze kant op.’

De wanden bestonden uit stalen platen als de schotten van een schip, met klinknagels, van boven gebroken wit geschilderd en beneden mosterdgeel. Hun schoenen galmden door de gang. De sheriff deed een zware deur met een klein tralieraampje van het slot en schoof hem opzij. Ze gingen erdoor en hij sloot hem weer af. Hij gebaarde haar dat ze voor hem uit moest lopen. Ze kwamen in een hoog betonnen gedeelte. Op halve hoogte was een soort balkon gebouwd met eronder en erboven cellen met stalen wanden en van voren tralies. Er waren er een stuk of twintig waarvan maar een zestal in gebruik was. Het was er koud en onplezierig.

‘Nou, wat verwachtte u dan?’ vroeg de sheriff die haar gezicht las. ‘Het Waldorf Plaza of zo?’

‘Waar is hij?’ vroeg ze.

Ze liepen naar een cel op de begane grond. ‘Wakker worden, Barrows! Er is een dame voor je gekomen.’

‘Hip! O, Hip!’

De gevangene verroerde zich niet. Hij hing over een beklede stalen brits met één voet op de matras en de andere op de vloer. Zijn linkerarm zat in een vuil draagverband.

‘Ziet u wel? Geen woord uit te krijgen. Tevreden, juf?’ ‘Laat me erin,’ fluisterde ze. ‘Laat me met hem spreken.’ Hij haalde zijn schouders op en ontsloot de deur zonder animo. Ze stapte naar binnen en draaide zich om. ‘Kan ik hem onder vier ogen spreken?’

‘Riskant, hoor,’ waarschuwde hij.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.