Kapotte plantage: Suriname, een Hollandse erfenis by John Jansen van Galen

Author:John Jansen van Galen
Language: nld
Format: mobi
Tags: Surinam, Suriname
ISBN: 9789050183055
Publisher: Balans
Published: 1995-07-15T07:14:51+00:00

Smoesjes achteraf

Nederland wilde het daarop niet aan laten komen. Het wilde de ontvoogding in een goede verstandhouding afwikkelen. Bij de hervatting van het overleg deelde De Gaay Fortman mee dat de Nederlandse bewindslieden het bedrag aan ontwikkelingshulp over 1975 thans stelden op maximaal 102 miljoen gulden. ‘Hierin zijn niet begrepen de middelen voor door Suriname aan te wijzen sociale en educatieve projecten tot een restantbedrag van Sf 10 mln.,’ meldden de conclusies. ‘Een en ander betekent, dat in totaal voor het jaar 1975 nog maximaal Sf 112 mln. beschikbaar is.’ (Sf: Surinaamse gulden, toen ca. ƒ 1,25, JvG). Dat kwam dicht bij het door Suriname verlangde bedrag. Minister Cambridge sprak een dankwoord voor ‘de inspanningen die zijn Nederlandse collegae zich hebben getroost om aan de Surinaamse wensen tegemoet te komen’.

Den Uyl had vanuit Den Haag zijn fiat gegeven aan het voorstel van De Gaay Fortman over de financiering van de krijgsmacht, zodat men het ook daarover nu snel eens werd. Jan Pronk bleef zeggen dat hij er ‘de grootste moeite mee had’ om ‘in verband met ontwikkelingssamenwerking iets over defensie te zeggen’, maar als hij becijferde hoeveel geld Suriname toekwam, verdisconteerde hij daarbij voortaan de tientallen miljoenen die voor de defensie nodig zouden zijn. Bovendien zegde de Nederlandse delegatie toe ‘de infrastructuur en het materieel van de Troepenmacht in Suriname in behoorlijke staat aan Suriname over te dragen’. Dit kwam haar op een Surinaamse verlanglijst te staan van 40 miljoen voor ‘achterstallig onderhoud’ aan kampementsvoorzieningen en de aanschaf van helikopters, rivier- en kustwachtboten. Minister Vredeling verzette zich krachtig: het nieuwe ‘bosbivak’ bij Zanderij dat de Surinamers op het oog hadden, had ‘veel weg van een motel’. En patrouilleboten waren uit ‘militair oogpunt niet noodzakelijk’, want het uitvoeren van patrouillediensten op de rivieren was een politietaak. Maar toen hij op dienstreis in Paramaribo was, moest hij constateren dat ze ‘al bij een Nederlandse werf besteld waren’. Hij betwijfelde of het type überhaupt geschikt was voor de Surinaamse riviermonden en kustwateren, maar was ‘voor een fait accompli gesteld’ en zou er ten slotte voor betalen.

Voorts toonde Nederland zich bereid ‘de kosten te dragen van een compenserende uitkeringsregeling aan beroepsmilitairen’, die wilden overgaan van de ‘Koninkrijkskrijgsmacht’ naar het Surinaamse leger. Aldus konden jonge Surinaamse onderofficieren, onder wie Desi Bouterse, zonder enige derving van inkomsten het kader van de Surinaamse krijgsmacht gaan vormen; Nederland garandeerde de uitbetaling van hun Hollandse wedde. Ten slotte zou aan de toekomstige Nederlandse ambassade in Paramaribo een militaire missie worden verbonden om de militairen in de jonge natie bij te staan. Het leek Pronk riskant: als het Surinaamse leger inderdaad door Creolen gedomineerd werd, zou de missie ‘altijd het odium op zich laden’ te helpen bij ‘het onderdrukken van de oppositie’. Men benadrukte daarom als om strijd dat het werk van de miltaire missie strikt beperkt moest blijven tot adviezen.

Zo hielp Nederland tegen zijn zin toch mee aan de opbouw van een Surinaams leger. Veel was door Vredeling en Van Lent ‘achter hun rug om’ bekokstoofd, klaagden De Gaay Fortman en Pronk allebei.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.