De Weg Naar Huis by Rose Tremain

Author:Rose Tremain [Tremain, Rose]
Language: nld
Format: epub
ISBN: 904451072X
Publisher: Uitgeverij De Geus
Published: 2008-07-31T22:00:00+00:00

13

Zo diep

Er arriveerde een sms'je van Lydia op Levs mobieltje: belangrijk nieuws. Kom je naar Café Rouge Highgate voor lunch zondag?

Lev belde haar om te zeggen dat hij had beloofd op zondag naar Ferndale Heights te gaan, en Lydia zei verongelijkt: 'Nu ja, je ontwijkt me al heel lang. Ga daar maar mee door, hoor. Ik ben er inmiddels aan gewend, Lev. Misschien heb je een vriendin. Maar maak je geen zorgen. Binnenkort ben ik weg.'

'Weg?'

'Ja. Wil je niet weten waarheen?'

'Waar ga je heen, Lydia?'

'Dat is een lang verhaal. Dat kan ik niet over de telefoon vertellen. Als je me niet wilt ontmoeten, kom je er misschien nooit achter.'

Lev begon te zeggen dat hij lange uren maakte, geen tijd had ... Maar de stilte die hij aan de andere kant van de lijn hoorde, klonk nu zo verwijtend dat hij zich schaamde. Hij zei Lydia dat hij haar de volgende dag om twaalf uur 's middags in Highgate zou treffen.

'Oké', zei ze. 'Dat is leuk, je eindelijk weer te zien. Schiet je al een beetje op inHamlet?'

Lev wilde haar niet zeggen dat hij het boek nog maar nauwelijks had opengeslagen, dat het onder zijn stapelbed aan de Belisha Road lag, naast lege pakjes Silk Cut. In plaats daarvan zei hij: 'Hamlet is moeilijk voor me. Ik ga heel langzaam.'

'Nou, ik vind dat je moet doorzetten, Lev. Misschien herken je iets van jezelf in het personage. Tot morgen.'

Hij kocht wat bloemen voor haar - fresia's, geel en paars. Hoewel het nu al bijna voorjaar was, geurden deze fresia's niet. Maar Lev dacht: dat geeft niet, want Lydia doet toch alsof ze geuren. Ze zal zeggen: 'O, Lev, wat een heerlijke geur!'

En ja, hoor, toen hij haar de bloemen gaf, drukte ze die tegen haar gezicht. 'Prachtig!' zei ze. 'Dat had ik niet verwacht. Nu weet ik weer dat mijn eerste indruk van je correct was: je bent een attente man.'

In het schemerig verlichte, krochterige Café Rouge in Highgate bestelden ze de stokbroodjes met kip die Lydia de vorige keer had gewild. Ze wilde met alle geweld ook twee glaasjes wodka bestellen, en toen die naar hun tafeltje werden gebracht, zei ze: 'Sommige obers hier komen uit ons land. Die magere daar komt uit Yarbl.'

'Hoe weet je dat?'

'Omdat ik hier wel eens in mijn eentje kom, op mijn vrije dag. Ik drink warme chocolade. Ik spreek met de obers - gewoon om onze taal te horen, om even niet "Müsli" te hoeven zijn. Net als wij sturen die mensen geld naar huis. Maar dit leven in Noord-Londen is binnenkort voorbij voor mij. Dus ik zal je mijn nieuws vertellen. Ben je klaar voor een schok?'

'Ja', zei Lev.

'Prima. Ik ga weg met maestro Greszler.'

'Ga je weg? Ja? Waarheen?'

'Overal waar hij heen gaat. Eerst gaan we naar Wenen, volgende maand, in april. Dan Australië. Daarna New York. Dan Parijs. Soms komen we terug naar Londen, en dan zal ik je opbellen om je gedag te zeggen.'

'Goh, dat is geweldig, Lydia. Ik weet dat je je werk bij Greszler fijn vond.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.