De elfde plaag by Wilbur Smith

Author:Wilbur Smith
Language: nld
Format: mobi
ISBN: 9789460921094
Publisher: Samenw. Uitgeverijen Meulenhoff Boekerij
Published: 2011-06-25T09:09:47+00:00

De jagers hadden meer dan veertig grote dieren gedood, dus duurde het een paar dagen voordat alle kadavers geslacht waren en het vlees gerookt en aan boord van de transportboten gebracht was. Pas toen konden ze aan boord van de galeien gaan en de reis naar het zuiden voortzetten. Toen Tinat terug was bij zijn officieren, werd hij weer afstandelijk en onbenaderbaar. Taita keek met zijn Innerlijke Oog naar hem en zag dat hij dat hij spijt had van hun gesprek en van de onthullingen die hij had gedaan. Hij vreesde de consequenties van zijn indiscretie.

De wind ruimde naar het noorden en werd frisser. De bemanningen van de galeien haalden de riemen binnen en hesen de grote latijnzeilen. Wit water krulde onder hun voorstevens en de oever schoot aan stuurboord voorbij. Op de vijfde ochtend na de jacht op de neushoorn bereikten ze de mond van een andere zijrivier die van het hoogland in het westen kwam en een enorme hoeveelheid water in het meer loosde. Taita hoorde de bemanningsleden onder elkaar praten en de naam ‘Kitangule’ werd regelmatig genoemd. Dat was kennelijk de naam van de rivier. Hij was niet verbaasd dat de kapitein het zeil liet strijken en de riemen weer liet uitleggen. Hun galei leidde de vloot de Kitangule op en vocht tegen de sterke stroming.

Binnen een kilometer of drie kwamen ze bij een grote nederzetting die langs de rivieroever gebouwd was. Er waren scheepswerven met de onafgebouwde rompen van twee grote vaartuigen die op de helling lagen. Werklieden zwermden eroverheen en Taita wees Meren de opzichters aan. ‘Dat verklaart het buitenlandse ontwerp van de schepen in dit eskader. Ze moeten allemaal op deze werven gebouwd zijn en degenen die ze gebouwd hebben, zijn ongetwijfeld afkomstig uit de landen voorbij de Indus.’

‘Hoe komen ze hier, zo ver van hun eigen land?’ vroeg Meren zich af.

‘Er is hier iets waardoor talentvolle mannen van verre aangetrokken worden, zoals bijen door een veld bloemen.’

‘Zijn wij ook bijen, Magiër? Worden wij hier ook door aangetrokken?’

Taita keek hem verbaasd aan. Dit was ongewoon opmerkzaam van Meren. ‘We zijn hier gekomen om een heilige eed in te lossen die we de farao gezworen hebben,’ bracht hij hem in herinnering. ‘Maar nu we hier aangekomen zijn, moeten we op onze hoede blijven. We mogen ons niet laten veranderen in dromers en lotuseters zoals zo veel van deze Jarrianen lijken te zijn.’

De vloot voer verder de rivier op. Binnen een paar dagen kwamen ze bij de eerste watervallen met wit water die de rivier van oever tot oever versperden. Dit ontmoedigde Tinat en zijn kapiteins niet, want aan de voet van de watervallen lag nog een dorpje en erachter waren uitgestrekte omheinde weiden met kuddes bultossen.

Passagiers, paarden en slaven werden ontscheept. Met alleen de bemanningen nog aan boord werden er zware touwen van vervlochten lianen aan de schepen gebonden en vervolgens werden ze door spannen ossen door de watervallen getrokken. Op het land beklommen de mannen en de paarden het pad dat naast de waterval liep tot ze het hogere gebied bereikten.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.