Charlie Howard #1 Dobrego zlodzieja przewodnik po Amsterdamie by EWAN CHRIS

Author:EWAN CHRIS [EWAN CHRIS]
Language: pol
Format: epub
Tags: General Interest
Published: 2010-12-21T23:32:11.373000+00:00

21

Przekąsiliśmy coś w pobliskiej cukierni i się rozstaliśmy. Jeszcze raz poszedłem do Marieke. Zastałem ją przy pracy za barem w Cafe de Brug. Włosy upięła spinką z żółwiowej skorupy, a wąską talię przepasała białym fartuszkiem. Trochę spłoszyła się na mój widok, po raz pierwszy od naszego poznania nie wiedząc, jak się zachować. Chwilę trwało, nim się zdecydowała, jak ma się do mnie odnosić, i w końcu zrobiła swoją stałą minę – ponurą.W barze był jeszcze tylko jeden klient – stary człowiek w grubej, tweedowej marynarce i dopasowanym, wełnianym kapeluszu. Siedział przy stoliku nad szklaneczką rumu. Gdy wszedłem, skinęliśmy sobie nawzajem głową, ale jego mętne oczy tak naprawdę nie zarejestrowały mojego przyjścia. Oblizał wargi i dalej gapił się w swój rum. Wyglądał, jakby chciał kusić się tym rumem przez całe popołudnie.

–Napiłbym się piwa – powiedziałem do niej. – I nie patrz tak na mnie, robiłaś w życiu gorsze błędy.

Bez słowa sięgnęła po małą szklankę nad barem i zaczęła napełniać ją z beczki. Na piwie utworzyła się gruba piana, więc zdjęła jej część plastikową szpatułką. Upiłem łyk i patrzyłem, jak patrzyła na mnie. Nie spodziewała się tego i nie była pewna, jak ma rozumieć moje zachowanie. Czy byłem głupim Anglikiem, który się w niej zadurzył, czy może chodzi mi o coś innego?

–Dobre piwo. I szklanka czysta, i obsługa bez zarzutu. Powinnaś być z siebie dumna – pochwaliłem.

Zareagowała szyderczym uśmiechem. Przynajmniej przez chwilę nie marszczyła brwi.

–Jak myślisz, ile lat tu jeszcze wytrzymasz? Dwa, może trzy, a potem rzucisz to i wyjdziesz za jakiegoś bogatego typa z dziurą w głowie zamiast mózgu?

Szyderczy uśmiech i zmarszczone brwi równocześnie. Kto by pomyślał, że to możliwe.

–No bo musisz mieć jakiś plan, nie? Zakładając, że nie załapiesz się na te diamenty.

To niezwykłe, jak jedno słowo może zmienić komuś wyraz twarzy. Twarz Marieke nie wyrażała teraz nic, złość i nieufność po prostu wyparowały, a ona sama zamarła, jakby restartowała się i czekała, aż do sieci jej mięśni znów zaczną napływać instrukcje z mózgu. Nie trwało to długo, ale wystarczyło, bym wiedział, że jestem na dobrym tropie.

–Michaelowi udało się je ukryć, prawda? Mówiono, że wtedy ukradł całą fortunę, więc nawet nie wiadomo, ile to teraz może być warte.

Wydęła wargi i nie chcąc się zdradzić, usiłowała obojętnie patrzeć przez okno.

–Nie rozumiem tylko, jak do tego wszystkiego mają się te małpy. I dlaczego musisz mieć wszystkie trzy. Może mi się zwierzysz?

–A niby dlaczego?

–Mogłoby to ci się opłacić.

–Ale ty nie masz tych małp. Nie masz nic, co mnie interesuje.

–Aha, najpierw musisz się najarać?

Wydęła usta. Nie miałem nic przeciwko temu. Na jej wargi mogłem patrzeć cały dzień.

–A te małpy – powiedziałem – to ja mogę znowu zdobyć. Już raz mi się udało.

–Niby jak?

–No to już moja sprawa. Pytanie tylko, ile to dla ciebie warte? Tylko nie myśl, że wystarczy te dwadzieścia tysięcy euro. Ja chcę połowę diamentów.

Spojrzała na staruszka, a potem znów skupiła wzrok na mnie.

–Nie tak głośno.

–Racja, racja. Ale nie odpowiedziałaś mi na pytanie.

–Nie dam ci połowy. Ty nic do nich nie masz.

–A ty masz? Słuchaj, spałaś z Michaelem, ale jakoś nie wydaje mi się, że to była wielka miłość.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.