Black Moon Prequel by Maggie Shayne

Author:Maggie Shayne
Language: nld
Format: mobi
Tags: General Fiction
Publisher: Harlequin Enterprises
Published: 2011-08-13T22:00:00+00:00

Hoofdstuk 3

De strijd was hevig. Drie dagen lang vochten we onafgebroken. De enige reden dat ik niet na twee dagen terugkeerde, zoals ik had beloofd, was dat ik wist dat de strijd op de derde dag beslecht zou worden. We hoefden alleen maar door te vechten om de zege te behalen. En als ik me had teruggetrokken, zouden we misschien hebben verloren. Dus verbrak ik mijn belofte aan mijn bruid.

Bij mijn terugkeer stonden de kapeldeuren wijd open. Het was een komen en gaan van bedienden, dorpelingen en iedereen die niet ten strijde getrokken was. Er klonk luid gejammer en geweeklaag. Het pad naar de kapel was bezaaid met bloembladeren.

Met een frons in mijn voorhoofd steeg ik van mijn paard, en ik haastte me naar de kapel. Aan voorbijgangers vroeg ik wat er aan de hand was. Werd er een dienst gehouden voor de gesneuvelde soldaten? Maar dat kon het niet zijn. We waren immers net met hun lichamen teruggekeerd.

Iedereen aan wie ik het vroeg, keek me geschokt aan, om vervolgens biddend en een kruis slaand terug te deinzen.

Verbouwereerd baande ik me een weg door de menigte, de kapel in.

Toen ik haar zag, was het alsof er iets binnen in me stierf. Mijn geliefde Elisabeta lag op dezelfde baar als die waarop ze mij vier nachten eerder had aangetroffen. Ze was gehuld in de mooiste jurk die ze ooit had bezeten, en haar gouden haren lagen in een krans om haar gezicht.

Als een gewond dier schreeuwde ik het uit. Ik rende op haar af en nam haar levenloze lichaam in mijn armen. Ze voelde koud en stijf aan. ‘Nee! Nee!’ riep ik. ‘Lieve hemel, dit kan niet waar zijn!’

De priester legde zijn hand op mijn schouder. ‘Kom, mijn zoon …’

Als door een adder gebeten draaide ik me om. Ik schreeuwde hem en de anderen in de kapel toe dat ze weg moesten gaan en me alleen moesten laten.

Iedereen vertrok.

Op één rouwende na, die in de schaduwen bleef staan wachten, op een veilige afstand van mij. Urenlang stond ze daar, terwijl ik huilend Elisabeta’s levenloze lichaam in mijn armen hield en uitvoer tegen de goden en het lot, die me eerst gelukkig hadden gemaakt, om me dat geluk vervolgens op wrede wijze af te nemen.

Na een tijd vloeide de woede uit me weg. Ik wist wat me te doen stond. Mijn geliefde was gestorven, en ik zou haar volgen, de dood in. Zonder haar wilde ik niet leven. Wellicht zouden we aan gene zijde herenigd worden.

Ik draaide me om, vastbesloten om terug te keren naar de kliffen en mijn leven alsnog te beëindigen.

‘De dag breekt bijna aan,’ zei een vrouwenstem. ‘Als je hier nog langer om haar blijft rouwen, zul je verbranden in de zon.’

Voorzichtig legde ik Elisabeta’s lichaam neer, en ik wendde me tot de vrouw.

Ik kende haar. Lang geleden had ik haar het donkere geschenk gegeven. Toen was ze een Egyptische prinses geweest. Haar vader, de farao, had haar verstoten en naar de tempel gestuurd, zodat ze opgevoed zou worden door de priesteressen van Isis.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.