Agatha Christie _ Kahverengi Elbiseli Adam (The Man In The Brown Suit) by Anonymous

Author:Anonymous [Anonymous]
Language: tur
Format: epub, pdf
Published: 2012-09-05T16:00:00+00:00

BÖLÜM 20

Doğruca otele döndüm. Salonda tanıdığım kimse yoktu. Yukarı koşup Suzanne'ın kapısını tıklattım.

Odadan, "İçeri gel," diyen sesi duyuldu. Beni görünce hemen boynuma sarıldı.

"Anne tatlım, nerelerdeydin? Senin için çok endişelendim. Meraktan ölecektim. Ne yapıyordun?"

"Macera yaşıyordum," diye yanıtladım. '"Pamela'nın Maceraları' III. Bölüm."

Ona başıma gelenleri anlattım. Bitirdiğimde derin derin iç çekti.

"Niye böyle şeyler hep senin başına geliyor?" diye sızlandı. "Niye kimse beni yakalayıp elimi ayağımı bağlamıyor?"

"Eğer yapsalardı hiç hoşuna gitmezdi," dedim. "Doğruyu söylemek gerekirse macera beni eskisi kadar cezbetmiyor. Bu kadarını yaşamak yetti."

Suzanne tatmin olmamış görünüyordu. Bir iki saat ağzı tıkalı, eli ayağı bağlı kalsa onun da fikrinin tamamen değişeceğinden emindim. Suzanne heyecanı seviyordu, ama rahatsız olmaktan da nefret ediyordu.

"Şimdi ne yapacağız?" diye sordu.

"Bilmiyorum," dedim. "Sen tabii Pagett'i kollayabilmek için Rodezya'ya gideceksin..."

"Ya sen?"

Benim de düşündüğüm buydu zaten. Chichester'in Kilmorden ile buradan ayrılıp ayrılmadığını öğrenmem gerekiyor? Durban'a gitme fikrini gerçekleştirmiş miydi? Muizenberg'teki villadan ayrılış saati her iki soruyu da doğrulayan bir yanıt olabilirdi. Bu durumda ben de trenle Durban'a gidebilirdim. Herhalde gemiden evvel orada olurdum. Diğer yandan kaçtığım ve de Durban'a doğru yola çıktığım Chichester'e telgrafla haber verilebilirdi. Bunu yapacaklarından emindim. Bu durumda adam Port Elizabeth'te ya da East London'da inerek kolayca izini kaybettirebilirdi.

"Durban'a giden trenleri öğrenmeliyiz," dedim.

"Sabah çayı için henüz geç değil," dedi Suzanne. "Haydi, gel aşağıda içelim."

Resepsiyon görevlisinden Durban treninin akşam 8.15'te hareket ettiğini söylediler. O an için kararımı erteleyerek Suzanne ile "on bir çayına" indim.

Suzanne, "Başka bir kıyafet giymiş olursa Chichester'ı tanıyabilir misin?" diye sordu.

Esefle başımı salladım.

"Kadın kılığına girdiğinde tanıyamamıştım, senin çizimin olmasa da asla o olduğunu düşünemezdim."

Suzanne, "Bu adam profesyonel bir aktör, bundan eminim," dedi. "Kusursuz makyaj yapıyor. Gemiden donanmadan biri ya da çok farklı bir kıyafetle de inse onu asla tanıyamazsın."

"Çok iyimsersin," diye alay ettim.

Tam o sırada Albay Race pencereden baktı ve içeri girerek yanımıza geldi.

Suzanne, "Sir Eustace nerelerde?" diye sordu. "Bu gün onu hiç göremedim."

Albay Race'in yüzünde tuhaf bir ifade belirdi.

"Bazı kişisel sorunları varmış, onlarla uğraşıyor."

"Şunu bize de anlatsanız."

"Okul çocukları gibi bildiğim sırları hemen anlatmamı beklemeyin benden."

"Bize bir şeyler anlatın... Hiç olmazsa merakımızı tatmin için bir şeyler uydurun."

"'Kahverengi Elbiseli Adam' seyahatte bizimle berabermiş dersem inanır mısınız?"

"Ne?"

Yüzümden rengin çekildiğini ve tekrar geri geldiğini hissettim. Neyse ki Albay Race, bana bakmıyordu.

"Sanırım bu gerçek. Her limanda aranıyor ve bu yüzden Pedler'i kandırıp onun sekreteri olarak buraya gelmiş."

"Yani o Bay Pagett mi?"

"Oh hayır, Pagett değil, diğeri. Kendine Rayburn ismini veren."

Suzanne, "Onu tutukladılar mı?" diye sordu. Bu arada masanın altından cesaret vermek için elimi sıkıyordu. Cevabını beklerken neredeyse soluğum kesildi.

"Ortalardan kaybolmuş."

"Sir Eustace nasıl karşıladı bunu?"

"Bunun kaderin ona oynadığı kötü bir oyun olduğunu söylüyor."

O gün daha sonraları Sir Eustace’ın bu konudaki görüşlerini doğrulayan bir olay daha oldu. Biraz dinlenmek için yattığımız öğlen uykusundan oteldeki bir kominin getirdiği notla uyandık. Sir Eustace, bizi odasına çaya davet ediyordu.

Zavallı adam gerçekten acınacak durumdaydı. Susanne’ın içten, samimi mırıldanmalarından da cesaret alarak bize tüm dertlerini açtı.

"İlk önce hiç tanımadığım, saygısız kadının biri evimde kendini öldürttü, sanırım sırf beni deli etmek için! Niye benim evimde? Niye İngiltere'deki onca ev içinden benimki seçildi ki? O kadına ne kötülüğüm oldu ki kalkıp kendini benim evimde öldürttü?"

Suzanne’ın üzüntüsünü belirten yeni bir mırıldanmanın ardından Sir Eustace daha az incinmiş bir tonda konuşmaya devam etti.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.