Shopaholic ! omnibus by Sophie Kinsella

Author:Sophie Kinsella [Kinsella, Sophie]
Format: epub
Tags: Romans
Publisher: House of Books B.V., The
Published: 2009-12-31T23:00:00+00:00

ENDWICH BANK

KantoorFulham

3 Fulham Road

Londen SW6 9JH

Mw. R. Bloomwood

Burney Road 4/2

Londen SW6 8FD

Londen, 8 september 2000

Geachte mevrouw Bloomwood,

Dank u voor uw brief van 4 september j.l., gericht aan Smeathie-schatje, waarin u hem vraagt uw kredietlimiet met spoed te verhogen, ‘voordat die nieuwe komt’. Ik ben de nieuwe.

Ik neem momenteel alle dossiers van mijn cliënten door en zal contact met u opnemen met betrekking tot uw verzoek.

Hoogachtend,

John Gavin,

Manager Consumptieve Kredieten

ENDWICH - UW GELD ONZE ZORG

348

5

De volgende dag gaan we terug naar Londen, en Luke heeft nog steeds niets over zijn project gezegd, of over New York, of over wat dan ook. En ik weet dat ik het hem gewoon recht voor z’n raap zou moeten vragen. Ik weet dat ik achteloos zou moeten zeggen: ‘Luke, wat hoor ik toch steeds over New York?’ en dan maar afwachten wat hij zegt, maar op de een of andere manier kan ik mezelf er niet toe zetten.

Ik bedoel maar, hij heeft om te beginnen al duidelijk laten merken dat hij niet over dat project wil praten.Als ik over New York begin, zou hij kunnen denken dat ik heb lopen snuffelen. En om nog eens te beginnen: Alicia zou ernaast kunnen zitten

– ze zou het zelfs verzonnen kunnen hebben. (Daar is ze heel goed toe in staat, neem dat maar van me aan.Toen ik nog financieel verslaggever was, heeft ze me een keer naar de totaal verkeerde zaal gestuurd voor een persconferentie, en ik weet zeker dat dat expres was.) Het heeft dus geen zin iets te zeggen tot ik absoluut zeker ben van de feiten.

Dat houd ik mezelf althans voor, maar als ik heel eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik het gewoon niet zou kunnen verdragen als Luke me vriendelijk aankeek en zei: ‘Rebecca, we hebben het heel leuk gehad samen, maar…’

Daarom zeg ik maar niets en glimlach ik veel, al voel ik me vanbinnen steeds zenuwachtiger en ellendiger. Bij mijn flat aangekomen zou ik het liefst jammeren:‘Ga je naar New York?

Nou, zeg het dan?’

In plaats daarvan geef ik hem een zoen en zeg luchtig: ‘Je komt toch wel, hè, zaterdag?’

Luke moet morgen naar Zürich voor een hele reeks besprekingen met mensen uit de financiële wereld, wat natuurlijk heel belangrijk is. Ik heb er dan ook alle begrip voor, alleen trouwen Tom en Lucy zaterdag, en dat is nóg belangrijker. Hij móét gewoon komen.

349

‘Ik kom,’ zegt hij. ‘Beloofd.’ Hij geeft een kneepje in mijn hand voordat ik uit de auto stap en zegt dat hij er als een speer vandoor moet. En dan is hij weg.

Triest maak ik mijn voordeur open en even later komt Suze haar kamer uit. Ze sleept een volle vuilniszak achter zich aan.

‘Hé!’ zegt ze. ‘Daar ben je weer.’

‘Ja!’ zeg ik gemaakt vrolijk. ‘Daar ben ik weer!’

Suze loopt onze voordeur uit. Ik hoor haar met haar zak over de trap naar beneden en naar buiten lopen, en dan stommelt ze weer naar boven.

‘Vertel, hoe was het?’ zegt ze als ze buiten adem de deur achter zich dichttrekt.

‘Leuk,’ zeg ik op weg naar mijn kamer.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.