Het Witte Serpent by Tanith Lee

Author:Tanith Lee [Lee, Tanith]
Language: nld
Format: epub
Tags: Fantasy, Science Fiction, Leesboek
ISBN: 90 290 4390 3
Publisher: Meulenhoff-*M
Published: 1992-03-31T22:00:00+00:00

Er kwam een ochtend dat hij haar riep, terwijl ze achter zijn zeeba liep.

'Jij gelooft zeker ook in magie en in wonderen?' vroeg hij.

Het was de eerste keer dat hij haar mening vroeg.

Ze liet zich niet verleiden tot de misplaatste gedachte dat hij die mening ook wilde horen.

'In welk opzicht bedoelt u?'

'Die mestvaalt waar ik heen moet, er gingen geruchten. Volgens zeggen gebeuren daar dingen die niet kunnen gebeuren.'

Panduv deed er het zwijgen toe, aandachtig, eerbiedig, voortbenend naast de zeeba. Het was een vorm van kunst waar ze nu mee bezig was; haar houding stuitte haar niet langer tegen de borst.

Arud, die er tot op dat moment nooit naar gevraagd had, ging er kennelijk van uit dat ze uit Var-Zakoris afkomstig was en zei: 'Zij ligt niet zo ver van de grens, die stad. Misschien heb je er ooit van gehoord? Een puist genaamd Ly Dis.'

Panduv voelde een onbenoembare emotie door zich heen slaan. Ze beende voort als altijd, maar van binnen leek haar lichaam in brand te staan.

'Ik heb van Ly Dis gehoord. Ik heb een man gekend die daar geboren is, in een dorpje in de buurt.'

Opeens een felle blik van Arud. 'Was dat je minnaar?'

Zowaar een persoonlijke vraag. Panduv had ermee in haar nopjes moeten zijn. Hij was niet gelukkig bij het idee dat een andere man haar ooit uitverkoren had, in de dagen van haar vrijheid.

'Nee, een minnaar niet.' Ze haalde zich Rehger Am Ly Dis voor ogen. Schitterend als de zon en knap als de Lydiër... Ze had hem niet zo goed gekend, als man. Hij was een van de helden, zoals zij een heldin was. Haar broeder uit de hoven van Daigoth, een van de kinderen van haar enorme familie.

'Wat was er dan, als hij je minnaar niet was?' wilde Arud weten.

Maar feitelijk wilde hij het helemaal niet weten. En ze wenste hem haar geschiedenis niet te openbaren. Rehger zou omgekomen zijn. Vermalen en weggevaagd, als alle anderen. Hij was gestorven voor zijn tijd, net als zij.

Ze bereikten Ly Dis tijdens een zomerse onweersbui, zonder regen maar met rauwe donder en stof en wind. Beendernaakte bliksems scheerden om de hoge bergtoppen. Zo hoog waren ze, die opperste spitsen, dat ze als het ware om een belegering vanuit de lucht leken te smeken. De stad van Ly Dis lag gewiegd in een kom tussen de lagere pieken, waarlangs de reizigers nu al veertig dagen lang eentonig klommen en weer afdaalden. (Vanuit de hoofdstad was de weg sneller en geriefelijker, zoals Arud haar al honderdmaal had verteld.) De vallei bood een onordelijke aanblik en de stad, gegeseld door de storm, lag erbij als een losse hoop stenen.

Er was maar een handjevol bedelvolk op straat, weggekropen in wat hier voor portieken moest doorgaan. De tempel en het herenhuis van de plaatselijke potentaat grensden aan het enige geplaveide plein, waar een waterput en een schavot zij aan zij stonden.

De tempel was een kleinere uitvoering van de tempel in de havenstad. Maar de stank was forser in Ly Dis. Het stonk er naar bloed, olie en wierook, een overrompelende geur die hen in de wind tegemoetsloeg.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.