Gouden Boeddha by Clive Cussler

Author:Clive Cussler
Language: nld
Format: mobi
Publisher: A.W. Bruna i.s.m. Zwarte Beertjes
Published: 2011-02-23T23:00:00+00:00

Hoofdstuk 26

'Talbot?' zei Spenser. 'Ben jij ook betrokken bij dit alles?'

Hanley liep op Spenser af, maar bleef staan toen de kunsthandelaar Talbot aandachtig opnam. In elk geval leek hij de visuele tekst te doorstaan - Spenser wachtte tot de man antwoord zou geven.

'Win... ston Spen... ser, jij oude...' bracht Hanley krakend uit.

Hij klonk als een goedkoop omroepsysteem in een vervallen schoolgebouw. Hanley haalde het kleine apparaatje uit zijn voice box en gebruikte vervolgens zijn normale stem. 'Kevin,' zei hij, 'kom hier eens naar kijken - ik dacht dat ik het juist had afgesteld.'

Nixon liep naar hem toe en draaide het apparaatje om. Hij haalde een pen uit het borstzakje van zijn overhemd en verschoof met een kleine schakelaar twee tandjes. 'U had per ongeluk het vertragingsmechanisme voor telefoongesprekken ingeschakeld, baas,' zei Hanley. 'Probeer het nog maar eens.'

'Hoi, Winston,' zei Hanley. 'Ik heb je een hele tijd niet gezien.'

Spenser staarde de man aan en schudde zijn hoofd. Hij had niet eens in de gaten gehad dat het apparaatje even niet had gefunctioneerd; voor hetzelfde geld had hij dat wél gedaan - maar nu dreigde hij door alles wat hem was overkomen te worden overspoeld. Deze lieden hadden blijkbaar kans gezien een of andere robot in elkaar te zetten. God mocht weten wat ze nú weer van plan waren.

'Meneer Talbot,' lukte het Spenser uit te brengen.

'Volgens mij staat het nu goed afgesteld,' zei Hanley.

Spenser keek volkomen verbouwereerd toe.

'Oké, luisteren iedereen,' zei Cabrillo. 'Het is bijna zover.'

Rechercheur Ling Po staarde naar de gesmolten metaalmassa. De steunbalken van de praalwagen waren door de intense hitte van de vlammen verwrongen tot groteske vormen en hadden zich als de geblakerde tentakels van een inktvis rond de uitgebrande resten van de motorfietsen verstrengeld. Een hondengeleider en zijn hond onderzochten de zijkant van de wrakken.

'Meneer,' zei de hondengeleider, 'de hond geeft niet aan dat er menselijke resten te vinden zouden zijn.'

'Betekent dat daadwerkelijk dat er geen menselijke resten zijn?' vroeg Po.

'Gewoonlijk is er een extreem felle brand voor nodig om een lichaam geheel tot as te reduceren. Als er ook nog maar iets van over is, dan ruikt mijn hond dat.'

Po keek naar het uitgebrande wrak. Het had het asfalt van de weg eronder doen smelten, en delen van de metalen draagconstructie zaten vast in het wegdek. Het was volkomen onmogelijk om vast te stellen wat er precies onder zat.

'Laat een haak aan de achterkant vastmaken en een van de vrachtwagens de boel wegtrekken,' zei Po. 'Ik wil zien wat er onder zit.'

Een brandweerman holde naar zijn wagen en haalde een ketting uit een van de vele opbergruimten. Een paar minuten later had hij het ene uiteinde van de ketting aan het wrak bevestigd, en maakte het andere uiteinde vervolgens vast aan de bumper van zijn brandweerwagen. De brandweerman liet zijn wagen langzaam optrekken en trok het wrak van het asfalt los. Nadat hij de resten van de praalwagen een meter of drie had weggesleept, bracht de brandweerman zijn truck tot stilstand.

'Zo ver genoeg?' riep hij door het raampje naar Po.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.