De Dood is niet het Einde by Ian Rankin

Author:Ian Rankin
Language: nld
Format: epub
Published: 2008-12-31T16:00:00+00:00

5

Terug in Edinburgh parkeerde hij zijn auto en bleef erin zitten, rookte zijn elfde sigaret van de dag. Een spelletje dat hij soms met zichzelf speelde: vanavond nog een, en dan mag ik er morgen eentje minder. Of hij redeneerde dat elke sigaret na middernacht ten laste kwam van zijn rantsoen voor de volgende dag. Hij was allang de tel kwijt, maar zou onderhand waarschijnlijk dagenlang niet moeten roken om het eindsaldo nog kloppend te krijgen. Maar ach, tien sigaretten per dag of twaalf, dertien, veertien -wat maakte het ook uit?

Zijn auto stond in een stille straat. Merendeels woonhuizen, en bepaald geen kleine. Op de hoek zat een bar in een souterrain, maar die moest het vooral hebben van de lunchpauze van kantoormensen in de buurt. Tegen tienen was hij meestal dicht. Er stroomden taxi's langs, en af en toe een dronkenlap die met de handen in zijn zakken langzaam naar huis zigzagde. Een paar taxi's stopten vlak voor zijn auto en braakten hun klanten uit, die vervolgens een paar treden beklommen en de voordeur van het Morvena Casino openduwden. Rebus was er nooit binnen geweest. Hij zette wel eens wat geld op een paard, en dat was het. Was gestopt met de voetbaltoto. Kocht een enkele keer een staatslot, maar nam vaak niet eens de moeite om de uitslag te controleren. Thuis slingerden een stuk of wat loten rond, die elk een fortuin waard konden zijn. De gedachte dat hij zonder het te weten een miljoen gewonnen kon hebben, beviel hem wel; beviel hem zelfs beter dan het idee om echt een miljoen op zijn rekening te hebben. Wat zou hij doen met een miljoen pond? Hetzelfde als met vijftig mille - zichzelf de vernieling in draaien.

Maar dan sneller.

Janis had hem naar Mitch gevraagd - Roy Mitchell, Rebus' boezemvriend op school. Toen hij meer tijd met Janis was gaan doorbrengen, zag hij Mitch steeds minder. Ze zouden samen het leger in gaan, hoopten in hetzelfde regiment terecht te komen. Tot Mitch zijn ene oog verloor. Dat was een streep door de rekening. Het leger wilde hem niet meer hebben. Rebus was alleen gegaan, had Mitch nog een paar brieven gestuurd, maar toen hij zijn eerste verlof kreeg was Mitch al uit Bowhill vertrokken. Daarna had Rebus hem niet meer geschreven.

Toen de deur van het casino weer openging, was het om acht of negen jonge mensen eruit te laten. Het personeel dat was afgelost. Drie splitsten zich af en liepen de straat uit, de rest vertrok in de andere richting. Rebus keek het groepje van drie na. Bij de eerste stoplichten gingen er twee rechtdoor en stak er een de weg over om links af te slaan. Rebus startte zijn motor en reed erachteraan. Toen het licht op groen sprong, sloeg hij links af en toeterde, stopte bij het trottoir en draaide zijn raampje omlaag.

'Meneer Rebus,' zei de jongeman.

'Hallo, Matty. Stap in.'

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.