Bob Evers 40 - Schermutselingen Bij Een Zandafgraving by Peter de Zwaan

Author:Peter de Zwaan
Language: nld
Format: mobi
Tags: Jeugdliteratuur 13 jaar en ouder
Publisher: De Eekhoorn
Published: 2010-05-09T22:00:00+00:00

Een bromfiets en een overvalwagen

Jan fietste met een enigszins bezwaard gemoed in de richting waar een dorp moest liggen. De schade die hij had toegebracht aan de garage zat hem allerminst dwars. Wie een Prins opsluit, moet de vreselijke gevolgen manmoedig dragen, vond hij, maar hij zat wel een beetje over de fiets in. Het was een herenmodel met een zadel dat tamelijk hoog stond en het was uitgesloten dat de kleine, oude vrouw die hem water had gegeven - en die hem vermoedelijk had opgesloten - erop zou kunnen rijden. De fiets moest van een man zijn en van een nog tamelijk grote man ook en Jan huiverde bij de gedachte dat hij die man onderweg tegen zou komen.

Naarmate hij verder reed, zag hij meer huizen. De meeste waren klein en zagen eruit als daglonerswoninkjes, maar er waren ook enkele boerderijen en een keer zag hij een loods waaromheen tientallen tractoren, eggen en hooimachines stonden. Elke keer als hij bebouwing zag, had hij de neiging om af te stappen en de fiets te verbergen, maar zijn moeheid weerhield hem ervan.

Jan had behoefte aan eten en dat dreef hem verder. Hij legde een paar kilometer af over de weg die steeds meer bochten vertoonde en zag na verloop van tijd rechts een bord dat wees op een dorp of een gehucht. Het bord was verveloos en de naam was nauwelijks te lezen. Zdunk, las Jan en pas toen hij voor de tweede maal keek, zag hij dat het bord alleen nog maar het laatste deel van een naam droeg. Blijkbaar was het voorste stuk eraf gebroken en had men het maar zo gelaten.

Hij fietste door en zag al snel dat er ook niet veel mensen waren die zich het lot van het bord hadden kunnen aantrekken, want de benaming gehucht was beslist nog te groot voor de vijf huizen die bijeen stonden in de bocht van de smalle weg. Hij reed door en zag een eindje verderop de achterkant van een nieuw bord. Toen hij er voorbij was, draaide hij zich half om en las het opschrift. Meszdunk, stond erop. Eronder was de naam Reckahn vermeld en Jan herinnerde zich dat

hij die naam op de kaart had zien staan.

En verder maar, dacht hij. Er moet in dit deel van het land ergens een ordentelijk dorp zijn met een kerk, een café en een heleboel limonade.

De asfaltweg ging weer eens over in betonplaten en daarna in een soort kasseien, maar hij kwam in elk geval uit in een echt dorp. Er was een kerk, er was een café - oud, maar opgesierd met een paar gloednieuwe reclameborden - en er was zelfs een school. Mensen waren er niet en Jan fietste met een trek van verbijstering op zijn kaken twee keer alle wegen van het dorp Reckahn heen en terug.

Het meest opvallende was een stuk weiland van ongeveer honderd meter in het vierkant met middenop een tent. Het was een tamelijk grote tent, zeker tien bij vijftien meter en erin stonden houten schragen waartegen klapstoeltjes waren geplaatst.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.