Kurt Wallander 02 - Honden Van Riga by Mankell Henning

Author:Mankell, Henning
Language: eng
Format: epub

11

Om halfzes verliet Kurt Wallander het hotel. Als hij er in de komende uren niet in zou slagen zijn eeuwige schaduwen af te schudden, zou het hem nooit lukken, dacht hij. Nadat hij na hun gezamenlijke maaltijd afscheid van sergeant Zids had genomen – hij had zich geëxcuseerd door te zeggen dat er nog werk op hem lag te wachten, dat hij liever op zijn hotelkamer wilde doen – had hij de rest van de middag besteed om te verzinnen hoe hij zijn waakhonden van zich af kon schudden.

Hij had geen ervaring met geschaduwd worden. En hij had zelf maar heel zelden verdachte personen in de gaten gehouden. Hij wroette in zijn geheugen en vroeg zich af of Rydberg ooit iets zinnigs over de moeilijke kunst van het schaduwen had gezegd.

Maar hij herinnerde zich niet dat Rydberg cruciale opvattingen had gehad over hoe dat tot een geslaagd einde te brengen. Hij had zich bovendien gerealiseerd dat hij zich in de moeilijkst denkbare situatie bevond. Hij kende de straten hier niet en kon daarom geen verrassingselement inbouwen. Als hij ertussenuit kneep, moest hij op het juiste moment zijn kans waarnemen en hij had geen vertrouwen in de uitslag. Toch vond hij dat hij het moest proberen. Zonder goede reden zou Baiba Liepa nooit zoveel moeite gedaan hebben hun ontmoetingen af te schermen tegen wat ze zag als gevaarlijk en ongewenst toezicht. Wallander kon zich niet indenken dat de vrouw die met de majoor getrouwd was geweest, onnodig haar toevlucht tot dramatische situaties zou nemen.

Het was al donker toen hij het hotel verliet. Hij legde zijn sleutel op de balie van de receptie zonder te zeggen waar hij naartoe ging of wanneer hij weer terug dacht te zijn. De Gertrūdeskerk, waar het concert gegeven werd, lag in de buurt van hotel Latvija. Vaag hoopte hij dat hij misschien ongemerkt zou kunnen wegglippen tussen de mensen die van hun werk op weg naar huis waren.

Toen hij het hotel uitkwam, merkte hij dat het was gaan waaien. Hij knoopte zijn jack tot aan zijn kin dicht en keek snel om zich heen. Natuurlijk zag hij geen mens die zijn schaduw kon zijn. Misschien was het er ook meer dan één? Hij had eens gelezen dat ervaren waakhonden iemand nooit van achteren naderden, maar altijd posities kozen vóór degene die ze schaduwden. Hij liep langzaam en bleef vaak voor etalages staan kijken. Er was hem niets beters ingevallen dan net te doen of hij een avondwandelingetje maakte, een buitenlander, toevallig op bezoek in Riga, misschien op zoek naar geschikte souvenirs voor hij weer naar huis vertrok. Hij stak de brede Esplanāde over en sloeg een straat achter de kanselarij in. Even was hij in de verleiding om een taxi te nemen en te vragen hem ergens heen te brengen waar hij in een andere auto over kon stappen. Maar hij vermoedde dat zijn onzichtbare schaduwen dat meteen door zouden hebben. De mensen die hem schaduwden hadden natuurlijk auto’s en konden op zeer korte termijn over een overzicht beschikken welke passagiers door welke taxi’s vervoerd waren en waar naartoe.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.