Deverry saga 07 - Vuurgeest by Katharine Kerr

Author:Katharine Kerr [Kerr, Katharine]
Language: nld
Format: epub
Tags: fantasy
Publisher: @
Published: 2010-12-30T23:00:00+00:00

4

VIA

Een teken dat op velerlei wijzen invloed uitoefent, nadelig voor de tekens waar het op de kaart tussen valt, maar in alle opzichten goed bij reizen en werkelijk uitermate voordelig in het Land van Goud. Valt het echter in het Land van Zilver, dan voorspelt het groot onheil in liefdesaangelegenheden.

Het Boek der voorspellingen van Gwarn, de Grote Leermeester

Toen Rhodry en de drie dwergen eindelijk Cengarn verlieten, dichter bij het middaguur dan bij het ochtendgloren, liepen ze in noordwestelijke richting over een smalle zandweg die omhoogvoerde en zich rond schapenweiden en bosjes eikenhakhout slingerde. Na het beklimmen van de tweede heuvel begon Rhodry zich al af te vragen of hij deze reis zou kunnen volbrengen. Ofschoon hij van jongs af aan gewend was aan het dragen van een wapenrusting en het gewicht daarvan, had hij nooit eerder een zware rugbepakking meegezeuld. Garin had wel een schapenvel over zijn schouders gelegd voor hij het pak op zijn rug hing, maar dat maakte niet veel uit, het hout en het linnen schuurden, sneden en verschoven onafgebroken. En omdat hij Dars boog droeg, kon hij zijn handen niet achter de draagriemen steken om de last onbeweeglijk te houden, zoals de dwergen deden. Bovendien begon hij onder het warme schapenvel te zweten, wat het schuren nog erger maakte. Maar het eigenlijke probleem was het lopen. Rhodry had op zijn derde jaar op een kleine Eldiddse pony leren rijden, en had sindsdien het grootste gedeelte van zijn leven te paard doorgebracht. Lopen was, naar zijn krijgsmansopvattingen, alleen goed voor boeren en dat soort minderwaardige wezens. Tegen de tijd dat hij volwassen was, hadden zijn benen zich naar een paardenromp gevormd. Nu begonnen, bij het heuvelopwaarts lopen, zijn naar buiten staande knieën het eerst pijn te doen, spoedig gevolgd door zijn heupen, vooral toen het pak zwaar op zijn nieren begon te drukken. Terwijl de dwergen stevig doorstapten op hun korte, maar rechte en sterke benen, sjokte hij achter hen aan, kreeg blaren op zijn voeten van het lopen en op zijn rug van het pak, en raakte steeds verder achterop. Eindelijk, toen de dwergen de derde heuvel al halverwege hadden beklommen en Rhodry er pas aan begon, liet Garin halt houden. De dwerg wachtte tot Rhodry naar hen toe gestrompeld was voor hij het woord nam.

'Dit wordt niets, Otho. We mogen niet van onze zilverdolk verwachten dat hij van de ene dag op de andere het lopen onder de knie heeft. Als we halt houden bij de hoeve om de voorraden op te halen die jij hebt gekocht, moeten we daar ook een ezel zien te kopen om zijn pak en het extra eten en zo te dragen. Je kunt dat beest later altijd weer verkopen, wanneer Rhodry aan het trekken gewend is en sterk genoeg om met bepakking te lopen.' Otho sputterde wat tegen, maar Mic knikte ten teken dat hij het met de aanvoerder eens was. Rhodry had wel aan Garins voeten kunnen knielen en als een bard zijn lof zingen.

Maar hij zei alleen:

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.