Copycat by Lauri Maerov

Author:Lauri Maerov [Maerov, Lauri]
Language: eng
Format: epub
ISBN: 902697372
Published: 2011-01-08T23:00:00+00:00

8

Nummer vijf

-

Hij reed nu anderhalf uur door nachtelijk San Francisco. Ademhaling rustig. Hartslag regelmatig. Het was een koele, heldere nacht. Orion met het Schild scheen door de wolkenflarden op hem neer.

Hij vond het benzinestation in een woonwijk, op een hoek. Horgan Street. Mooie naam. Het was zo'n gemengde buurt, waar eengezinswoningen met kleine kamers tussen de flats verstrooid lagen. Zo hier en daar was nog een gazon met eikebomen. Hij reed twee keer het blok rond. De eerste keer ontdekte hij de telefooncel op de hoek bij het benzinestation onder een lantaarnpaal. De tweede keer stopte hij en ging de cel in. Als iemand hem vanaf de straat of het benzinestation zag en als die iemand al een reden had om beter te kijken, zou hij een anonieme jongeman met een bril en een zwart windjack zien staan telefoneren. Hij liep de cel uit, stapte in zijn auto en reed het blok nog eens om. Tijdens zijn derde rondje, net toen hij vanaf Sixteenth Street de hoek naar Horgan omsloeg, zag hij waar hij de hele avond al op had gewacht. Een aantrekkelijke vrouw van een jaar of zesentwintig, zevenentwintig, die bij de deur van een flatgebouw afscheid nam van een vriendin. De vrouwen omhelsden elkaar en degene die wegging sloeg haar wijnrode das om haar nek, ritste haar leren jas dicht tegen de nachtelijke bries en liep naar haar bruine Honda Civic, die halverwege de straat op haar stond te wachten. De gluurder streelde het kille, donkere metaal van de zware revolver die op de stoel naast hem lag. Het was een Bulldog .44 Special - massief, stevig en kwaadaardig, met een loop die verlengd werd door een zelfgemaakte geluiddemper. Hij reed nog een stukje verder door Horgan Street, keerde en zette zijn auto een meter of tien achter de Honda.

Hij wachtte tot het meisje in haar auto stapte. Hij nam de uitgestorven straat in zich op, draaide zijn raampje naar beneden, zette zich schrap tegen het portier en hief het wapen. De tijd zuchtte en rekte zich als een siamese kat in een plek zonlicht. Hij vuurde. Zijn lichaam veerde achteruit, verrast door de terugslag. Nog eens. Twee korte knallen in de nacht. Hij opende zijn portier en zo nonchalant alsof hij over straat drentelde om een oude vriend te begroeten liep hij naar de Honda. In zijn zwarte handschoen had hij een klein voorwerp. Hij opende het portier en duwde haar voorzichtig opzij, zodat hij zijn hoofd in de auto kon steken. Hij prutste twintig seconden, sloot het portier en wandelde terug naar zijn eigen auto. Al lopend propte hij de sjaal van de dode vrouw in de zak van zijn windjack. Toen reed hij Horgan Street uit, nauwgezet de maximumsnelheid in het oog houdend.

-

Agent Burt Benoit dronk de laatste slokken koude, bittere koffie uit zijn kopje en keek op zijn horloge. Hij pakte de Chronicle en bladerde naar het sportkatern. De deur waarnaast hij zijn klapstoel had gezet zwaaide onverwacht open. Doctor Helen Hudson stak haar hoofd om de hoek.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.