Kurt Wallander 08 - De Blinde Muur by Mankell Henning

Author:Mankell, Henning
Language: eng
Format: epub

24

Op de eerste foto stonden de verwrongen resten afgebeeld van een uitgebrande bus. Die lag op zijn zijkant naast de weg, die rood gekleurd was van het zand en misschien ook van bloed. De foto was van een afstand genomen. De bus zag eruit als het kadaver van een dier. Naast de ingeplakte foto had iemand met potlood geschreven: ‘Ten noordoosten van Huambo 1975’. Onder de foto zat dezelfde soort geelachtige vlek als op de ansichtkaart. Wallander sloeg de bladzijde om. Een groep zwarte vrouwen verzameld bij een poel. Een geblakerd en verdroogd landschap. Er stonden geen schaduwen op de afbeelding. De zon moest recht aan de hemel hebben gestaan toen de foto werd genomen. Geen van de vrouwen keek naar de fotograaf. Het water in de poel stond heel laag.

Wallander bekeek de foto. Tynnes Falk, als hij althans de maker ervan was, had besloten een foto van deze vrouwen te nemen. Maar eigenlijk vormde de bijna verdroogde poel het middelpunt van de afbeelding. Dat was wat hij wilde laten zien. Vrouwen die bijna zonder water zaten. Wallander bladerde verder. Marianne Falk zat zwijgend tegenover hem. Wallander hoorde ergens in de kamer een klok tikken. Er volgden nog een paar foto’s van een uitgedroogd landschap. Een dorp met lage ronde hutten. Kinderen en honden. Voortdurend die rode aarde, die op de foto leek op te stuiven. Geen mensen die in de lens keken.

Opeens waren de dorpen weg. Nu was het een slagveld. Of de resten van een slagveld. De vegetatie was dichter, groener. Een helikopter lag op zijn zij als een reusachtig insect waar iemand op had getrapt. Verlaten kanonnen waarvan de loop naar een onzichtbare vijand wees. Op de foto’s stonden alleen deze wapens. Geen mensen, levend noch dood. Een datum en een plaatsnaam, maar nooit iets anders. Vervolgens twee bladzijden met zendmasten. Enkele foto’s waren onscherp.

Dan was er opeens een groepsfoto. Wallander trachtte de gezichten te onderscheiden van de negen mannen die stonden opgesteld voor iets wat leek op een bunker. Negen mannen, een jongen en een geit. De geit leek van rechts het beeld te zijn binnengelopen. Op het moment dat de foto genomen werd, was een van de mannen bezig de geit weg te jagen. De jongen keek recht in de camera. Hij lachte. Zeven van de mannen waren zwart, de rest was blank. De zwarten keken vrolijk, de blanken serieus. Wallander draaide het album om en vroeg Marianne Falk of zij iemand van de blanke mannen herkende. Ze schudde haar hoofd. Naast de foto stond een onleesbare plaatsnaam en een datum: januari 1976. Falk moest zijn zendmasten toen allang hebben geïnstalleerd. Misschien was hij teruggekomen om te kijken of ze nog overeind stonden. Hij was teruggekeerd naar Angola. Of misschien had hij het land nooit verlaten? Er was niets wat weersprak dat hij daar aldoor was gebleven. Wat op dat moment zijn opdracht was, was onbekend. Niemand wist waarvan hij leefde. Wallander bladerde verder. Foto’s van Luanda. Nu was het een maand later, februari 1976. Iemand hield in een stadion een toespraak.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.