Boy 1916-1937 by Roald Dahl

Author:Roald Dahl
Language: nld
Format: mobi, epub
Tags: Romans & Zelf lezen
Publisher: Uitgeverij De Fontein
Published: 2010-05-09T22:00:00+00:00

Een autotochtje

Op de een of andere manier ben ik het eerste trimester op St. Peters doorgekomen en tegen het einde van december kwam mijn moeder met de raderboot naar de overkant om mij en mijn koffer mee naar huis te nemen voor de kerstvakantie.

O, wat een zaligheid om weer thuis bij de familie te zijn na al die weken strenge discipline! Als je niet op kostschool gezeten hebt toen je klein was, is het volslagen onmogelijk te begrijpen hoe fantastisch het is weer thuis te zijn. Het is het bijna waard om weg te gaan, omdat het zo heerlijk is terug te komen. Ik kon haast niet geloven dat ik me ‘s-morgens niet met koud water hoefde te wassen of stil moest zijn in de gangen of meneer zeggen tegen iedere volwassen man die ik tegenkwam of in een po plassen in de slaapkamer, of met natte handdoeken gemept worden in de kleedkamer of bij het ontbijt pap vol ronde grijze schapenkeuteltjes moeten eten of de hele dag in angst en vreze leven voor de gele stok op de hoekkast in de studeerkamer van het Hoofd.

Het weer was die kerstvakantie uitzonderlijk zacht en op een wonderlijke morgen maakte onze hele familie zich gereed voor onze allereerste rit in de allereerste auto die we ooit bezeten hadden. Deze nieuwe auto was een enorm lange, zwarte Franse wagen die De Dion-Bouton heette met een zeildoeken dak dat je naar achteren kon vouwen. De chauffeur zou die twaalf jaar oudere halfzuster (toen eenentwintig jaar oud) zijn, die pas aan haar blindedarm was geopereerd.

Ze had twee keer een vol halfuur rijles gehad van de man die de auto had afgeleverd en in het verlichte jaar 1925 vond men dat meer dan voldoende. Niemand hoefde rijexamen te doen. Je moest zelf maar oordelen of je het kon en zodra je vond dat je er klaar voor was, ging je gewoon je gang. Toen we met zijn allen in de auto stapten, waren we zo opgewonden dat we het bijna niet meer hadden.

“Hoe hard gaat-ie?”riepen we. “Haalt hij zeventig kilometer per uur?”

“Hij haalt wel negentig!” antwoordde de stokoude zuster. Haar toon was zo zelfingenomen en verwaand dat ons dat doodsbang had moeten maken, maar dat deed het niet.

“Ja, laten we negentig rijden,” schreeuwden we. “Beloof je ons dat je negentig gaat rijden?”

“We zullen waarschijnlijk nog wel harder gaan ook,” verklaarde mijn zuster. Ze deed haar autohandschoenen aan en knoopte een sjaaltje om haar hoofd volgens de laatste automode van die dagen.

Het dak van de auto was naar achteren gevouwen vanwege het zachte weer en nu was de auto een magnifieke open toerwagen geworden. Voorin zaten drie personen: de chauffeur achter het stuur, mijn halfbroer (van achttien) en een van mijn zusjes (van twaalf). Op de achterbank zaten er nog vier: mijn moeder (van veertig), twee kleine zusjes (van acht en van vier) en ikzelf (van negen). Onze auto had iets bijzonders dat je op de auto’s van tegenwoordig niet meer ziet, geloof ik. Dat was een

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.