Russische Kamille by Kate Furnivall

Author:Kate Furnivall [Furnivall, Kate]
Language: nld
Format: epub
ISBN: 9789047515920
Publisher: Unieboek | Het Spectrum
Published: 2010-07-31T22:00:00+00:00

34

Aleksej lag lang te slapen. Zijn benen deden pijn, zijn huid jeukte. Een vrouw met zweren op haar gezicht en een bezem in haar hand gaf hem een por met de borstelharen.

‘Eruit. Kozel! Nu eruit!’

Aleksej rolde volledig gekleed uit bed, zich bewust van zijn stank, en hij zag dat de slaapzaal al was ontdaan van de bewoners van de afgelopen nacht. De regel was dat niemand binnen mocht zijn tijdens de uren van daglicht. Gelukkig wa ren die uren 's winters kort. Hij was op weg naar de enige badkamer, op de benedenverdieping, toen een vlaag koude lucht aangaf dat de voordeur was opengezwaaid. Hij hoorde iemand achter zich.

‘Tovarisjtsj!’

Hij draaide zich om. Er stonden drie mannen met lange jassen en een sjapka van bont op hun hoofd. Ze keken naar hem. De slome conciërge achter de ontvangstbalie bekeek hen vol afkeer maar gaf geen commentaar, en Aleksej voelde een steek van schrik. Hij vouwde zijn armen over zijn borst alsof hij zich ergerde aan deze interruptie, en bleef waar hij was, zijn mond vertrokken tot een strakke streep.

‘Da?’ antwoordde hij.

‘We willen dat je met ons meegaat.’

Aleksej dacht razendsnel na. Geheim agenten van de OGPU. Dat kon haast niet anders. Het was het enige wat hij kon bedenken. De geheime politie. Ze komen je halen wanneer je het het minst verwacht, vooral wanneer er maar weinig mensen getuigen zijn. Ze hadden hem op de een of andere manier opgespoord. Nu kwamen die rotzakken hem arresteren. Vanwege zijn sociale afkomst? Alleen maar omdat hij uit een adellijke familie kwam? Of was er iets anders? Zijn gedachten gingen onmiddellijk naar Antonina. Had zij hem verraden? Hij proefde een bittere smaak in zijn mond, want hij had gedacht dat hij haar kon vertrouwen. Hoe moest hij in hemelsnaam zijn vader helpen als hij niet eens zichzelf kon helpen? Hij dwong zijn schouders zich te ontspannen en hij wist zelfs een soort glimlach op zijn gezicht te toveren.

‘Tja, tovarisjtsji. Waarom zou ik in hemelsnaam met jullie mee willen gaan?’ vroeg hij ontspannen. ‘Ik ben nu druk bezig. Misschien een andere keer.’

Hij deed een stap de gang in maar keerde hun niet zijn rug toe. Tot zijn verbazing stortten ze zich niet als een roedel begerige wolven op hem maar bleven ze gewoon met een verbaasd gezicht bij de voordeur staan. Nog vier stappen over de tegels en hij duwde de badkamerdeur open.

‘Uiteraard, kameraad,’ zei de lange jas die van het drietal het meest vooraan stond. ‘Wanneer zou het gelegen komen?’

Aleksej bleef staan, met zijn hand nog op de deur. Gelegen? Sinds wanneer vroeg de OGPU of iets gelegen kwam? Hij liet de deur los, liep terug door de gang en bekeek de indringers wat nauwkeuriger. Ze waren niet ouder dan hijzelf, ongeveer halverwege de twintig. De ene was klein en dik, de twee anderen langer en magerder, met dezelfde snor. Ze hadden alledrie ogen die hem nerveus maakten.

‘Wie zijn jullie?’ vroeg hij.

‘We hebben elkaar vannacht ontmoet.’ Het was een van de lange gestalten die sprak.

‘Vannacht?’

‘Da.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.