De Huurling by Andy McNab

De Huurling by Andy McNab

Author:Andy McNab [McNab, Andy]
Language: nld
Format: epub
ISBN: 9789044969153
Published: 2012-12-17T23:00:00+00:00


23

We reden een paar minuten door en stopten toen. Ik voelde een bonk toen de chauffeur terugschakelde en het lage toerental plots opliep en we vervolgens een bocht naar links maakten. We moesten nu wel op de grindweg zijn, en de bocht naar links betekende dat we in geen geval langs de Saab zouden rijden; die stond rechts verderop, vlakbij het doodlopende stuk. Wisten ze al waar die was? Waren ze hier de vorige avond ook geweest om mij mijn onderzoek te zien doen en hadden ze me toen misschien terug naar de auto gevolgd? Hierdoor maakte ik me plots weer zorgen over Tom. Misschien hadden ze hem niet zo enthou­siast achtervolgd omdat ze wisten waar hij heen ging. Ik was niet be­zorgd of hij dood was of leefde, maar dat ik het niet wist.

We trokken langzaam op. De stoelleuning van de voorpassagier be­woog krakend achteruit onder een kennelijk erg zwaar lichaam en drukte tegen mijn gezicht. Hij probeerde kennelijk met zijn gereed­schapsgordel om in een aangename houding te komen.

De sneeuw smolt inmiddels van de kleren van de drie achterin en drupte in mijn nek. Het was niet het ergste wat me vannacht was over­komen, maar het paste aardig in het beeld. Ik kon er momenteel weinig aan veranderen, afgezien van mezelf aanpassen aan de rit, mijn li­chaam ontspannen en zoveel mogelijk tot rust komen als drie paar Danner-laarzen toestonden.

De passagier voorin hotste plotseling op zijn stoel rond en schreeuwde: ‘Wat godverdomme?’

De tongval was onmiskenbaar Amerikaans. ‘Jezus! Russen!’

Een fractie van een seconde daarna trapte de chauffeur op de rem. Ik hoorde een botsing van glas en metaal en het geluid van een zwaar ka­liber automatisch vuurwapen.

De heldere, kortaffe tongval uit New England en het geluid van snelvuur bezorgden me de zenuwen. En dat werd nog erger toen onze auto slippend remde en zijdelings de sneeuw ingleed. De portieren knalden open.

‘Geef dekking, geef dekking!’

De ophanging veerde door toen iedereen uit de auto sprong en mij als springplank gebruikte. Ik voelde me, geblindeerd en geboeid in de beenruimte liggend, opeens erg kwetsbaar – een voertuig vormt toch een aantrekkingspunt voor kogels. Maar het kon me niet schelen wat er gebeurde en wie wat van wie wilde hebben. Het was tijd om te ver­dwijnen.

De wind blies door de open portieren en de motor liep nog steeds. Het zware automatische geschut bevond zich hooguit vijftien meter verderop. Een reeks lange woeste knallen ketste tegen de bomen. Dit was mijn kans.

Ik trok mijn geboeide handen omhoog en probeerde het masker van mijn gezicht te trekken, maar de sluiting bleef onder mijn kin haken. Mijn vingers frunnikten eraan toen ik iets verderop hysterisch ge­schreeuw hoorde. Het enige voordeel van mijn samenwerking met Sergei en zijn bende was dat ik een beetje Russisch had leren onder­scheiden. Ik wist misschien niet wat het betekende, maar ik wist waar het vandaan kwam. Dit moest de Maliskia zijn.

Als ik de zak af kon trekken, was ik van plan naar de chauffeursstoel te kruipen en er dan vandoor te gaan. Terwijl ik met het touwtje wor­stelde, werd ik eraan herinnerd dat ik mijn hoofd omlaag moest hou­den.



Download



Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.