De Venusworp by Steven Saylor

Author:Steven Saylor [Saylor, Steven]
Language: nld
Format: epub
Tags: Historische Detective
Published: 2012-05-06T21:39:08+00:00

17

Rome sliep. De grote huizen op de Palatinus waren donker. Op straat klonken alleen mijn eigen voetstappen. Hoe laat was het? Schemering en dageraad leken even ver weg, als tegenoverliggende kusten die onzichtbaar waren midden op een uitgestrekte zwarte zee. Ik voelde me volstrekt alleen, de laatste man in Rome die nog wakker was. Toen hoorde ik voetstappen achter me.

Ik bleef staan. De voetstappen achter me klonken opnieuw. Gordianus, fluisterde ik mezelf toe, het is zover, je hebt je laatste risico genomen in een leven vol lichtvaardig genomen risico's. Je hebt je de luie gewoonte aangemeten te rekenen op Fortuna's gunst; je rekent erop dat de godin je tegen je domheden zal beschermen omdat zij om een of andere reden belang stelt in je levensverhaal. Nu is de belangstelling van Fortuna afgenomen; een oogwenk is haar aandacht op iets anders gericht en nu word je voorgoed uit het wereldverhaal geschrapt. De voetstappen achter me werden sneller. Ik vocht tegen de drang te vluchten en draaide me om. Ik wilde geen lijk worden met steekwonden in de rug.

De straat was smal en donker. De man kwam met onzekere tred naar me toe. Hij was alleen en als ik me niet vergiste had hij te veel wijn gedronken. Het is de dichter Catullus maar, dacht ik, van wie ik volgens Clodius niets te vrezen heb.

Tenzij het natuurlijk Marcus Caelius was, die dronken met een mes op me afkwam. Of een naamloze huurmoordenaar in dienst van koning Ptolemaeus. Of een knoflook etende gladiator die door Pompeius was gestuurd. Of iemand anders met een reden om me te doden, in de waan dat ik iets wist dat ik niet wist.

Hij bleef op enkele passen afstand staan. Ik kon zijn gezicht nog altijd niet onderscheiden, maar kennelijk was het niet de Ethiopiër; daar was hij niet fors genoeg voor. Hij leek me van gemiddelde lengte en slank gebouwd. Toen hij sprak, herkende ik de stem van Catullus. 'Dus ze is het beu appels te plukken zodra ze rijp zijn. Nu scharrelt ze in de composthoop.' Hij klonk een beetje dronken, sarcastisch maar niet echt agressief.

'Ik vrees dat ik je niet kan volgen,' zei ik.

'Ben je niet veel te oud om in haar bed te verwarmen?'

'Wiens bed? Ik weet niet wat je bedoelt.'

Hij kwam een paar stappen dichterbij. 'We moesten eigenlijk een lichte plek opzoeken, dan kon ik naar je gezicht kijken terwijl je tegen me liegt. Je weet best wiens bed.'

'Misschien. Maar je vergist je.'

'O ja? Die verdomde gallus draaft op en neer om boodschappen over te brengen en neemt je mee naar haar horti. Je mag mee in haar draagstoel met de gordijnen dicht en blijft tot midden in de nacht bij haar. Je moet haar nieuwe minnaar zijn.'

'Belachelijk.'

Hij deed een stap achteruit en begon om me heen te lopen. Ik besefte opeens dat hij misschien banger was voor mij dan ik voor hem. Hij was degene die zich op de helling had omgedraaid en op de vlucht was geslagen.

'In ieder geval heeft ze gebroken met Caelius, al begrijp ik niet waarom ze hem versmaadt voor iemand zoals jij.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.